Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΤΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ

Η Τέχνη του θεάτρου αναπτύχθηκε κυρίως στην Αθήνα κατά την κλασική περίοδο και είχε έντονο θρησκευτικό και μυστηριακό /τελετουργικό χαρακτήρα, αφού από την αρχή της ύπαρξής του συνδέθηκε άμεσα με τους θρησκευτικούς εορτασμούς προς τιμήν του θεού Διόνυσου. Από τα πρώτα χρόνια έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ψυχολογία των ανθρώπων. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου, που χτίστηκε δίπλα στο Ασκληπιείο της Επιδαύρου, με σκοπό να διασκεδάζουν οι ασθενείς. Έτσι κάθε παράσταση,λειτουργούσε ως Θεραπεία!

Στο πέρασμα των αιώνων και κυρίως στην εποχή μας, το θέατρο συνεχίζει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και μία από τις σημαντικότερες μορφές έκφρασης. Η ασχολία του ανθρώπου με την θεατρική τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της – είτε κλασικό θέατρο , είτε αυτοσχεδιαστικό , είτε θεατρικό παιχνίδικ.τ.λ.- , έχει ευεργετικά αποτελέσματα στη ψυχική και τη σωματική υγεία.  Η ψυχή γεμίζει με θετικά συναισθήματα, το άγχος μειώνεται, οξύνεται η μνήμη, καλυτερεύει η άρθρωση του λόγου, αναπτύσσεταιη φαντασία, μειώνεται η ντροπή της έκθεσης μπροστά σε κοινό και φυσικά ενισχύεται η πειθαρχεία και το ομαδικό πνεύμα.

Από την άλλη, ασκείται το σώμα, αφού ο ηθοποιός, κάθε άλλο παρά ακίνητος παραμένει πάνω στη σκηνή. Για τους περισσότερους από εμάς, τους λάτρεις αυτής της τέχνης, αποτελεί μία ψυχοθεραπευτική διέξοδο, αφού μέσα από ένα ασφαλές περιβάλλον, μας δίνεται η δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε και να νιώσουμε μαζί ένα κοινό συναίσθημα την ώρα που πάνω στη σκηνή ζωντανεύουν απωθημένα, όνειρα, ελπίδες, φόβοι κ.τ.λ.

Ωστόσο, οι θεατές που βλέπουν μια παράσταση, συνδέονται ή και ταυτίζονται με τους ηθοποιούς ή τις καταστάσεις και έτσι μαγικά, υπάρχει μία ανταλλαγή ενέργειας και δημιουργείται ένα άριστο αποτέλεσμα. Ο θεατής, μαγεμένος από μία καλή παράσταση, θα θυμάται για πολλά χρόνια το συναίσθημα που ένιωσε βλέποντάς την. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία!  Άλλωστε, όπως είπε και ένας πολύ μεγάλος μας και υπέροχος καλλιτέχνης «Μπορεί να ξεχάσατε αυτά που σας είπα στη καλλιτεχνική μου παρουσία, δεν θα ξεχάσετε όμως αυτά που σας έκανα να ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΤΕ…   ο Κώστας σας» . Το θέατρο είναι η πιο κοινωνική τέχνη που με την αμεσότητά του, έχει τη μοναδική δύναμη να αγγίξει τον κάθε άνθρωπο σε βάθος.

Το θέατρο δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Όμως έχει τη δύναμη να αλλάξει τους θεατές…

Και αυτοί με τη σειρά τους, εάν θέλουν, ΜΠΟΡΟΥΝ να αλλάξουν τον κόσμο.

Για τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πέζο:

Ειρήνη Κοκκίνου

Επιμέλεια: Ντάβαρης Παναγιώτης