4ο μέρος των Παραμυθιών και δημιουργιών των μαθητών του 9ου Δημοτικού Σχολείου της πόλης μας.

Η γάτα στο θέατρο

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε μια νέα και όμορφη κοπέλα που ήταν η μπαλαρίνα η καλύτερη από όλες.

Ο όνομά της ήταν Κλάρα και αυτή και οι φίλοι της θα έκαναν μια παράσταση σε πέντε εβδομάδες. Και αφού η Κλάρα ήταν η καλύτερη μπαλαρίνα πήρε τον αγαπημένο της ρόλο και τον πιο μεγάλο και δύσκολο μα η δασκάλα της η κυρία Αναστασία πίστευε στην Κλάρα για αυτό δεν τα παράτησε η Κλάρα κι έκανε πρόβες πρωί και βράδυ αφού τελείωνε τα μαθήματά της βέβαια.

Μια νύχτα όμως όταν έκανε την πρόβα της η Κλάρα ήρθε μια κυρία μα αυτή η κυρία ήταν μια νεράιδα μα αυτή η νεράιδα ζήλευε την Κλάρα γιατί χόρευε τέλεια. Και για μια πονηρή τιμωρία. Και αυτή η τιμωρία ήταν πολύ «απαλή». Μετέτρεψε την Κλάρα σε μια μαύρη γάτα. Η Κλάρα ξαφνιάστηκε από όταν είδε τον εαυτό της έτσι.Πέρασε η νύχτα κι έγινε ημέρα η ίδια ένιωθε φόβο οι γονείς της ανησυχούσαν για την κόρη τους, για αυτό κάλεσαν την αστυνομία, έψαξαν παντού μα δεν μπόρεσαν να την βρουν και έτσι πίστεψαν πως δεν ήταν άλλο σ’ αυτό τον κόσμο. Ήταν 12 η ώρα η Κλάρα μόνη της εκεί που κάνει μπαλέτο φοβισμένη ολομόναχη. Μα όταν χτύπησε το ρολόι 12 ακριβώς τότε έγινε η μαγεία ξανά έγινε όπως ήταν, ήταν τόσο ανακουφισμένη που πήγε ως το σπίτι της μα το ρολόι έδειχνε 5 ακριβώς και πάνω που θα χτυπούσε το κουδούνι της πόρτας της ξαναμεταμορφώθηκε σε μια μαύρη γάτα.Οι μέρες πέρναγαν γρήγορα  η τελευταία μέρα πριν την παράσταση και ακόμα έτσι έμεινε, το βράδυ πριν χτυπήσει 12ακριβώς εμφανίστηκε κι άλλη μια νεράιδα μα αυτή ήταν καλή είδε αυτό το μικρό γατάκι να μεταμορφώνεται σε μια κοπέλα και την λυπήθηκε πολύ την μικρή Κλάρα κι έτσι η ευγενική νεράιδα έλυσε το ξόρκι και εμφανίστηκε μπροστά στην Κλάρα και της είπε να μην το πει σε κανέναν. Η Κλάρα είπε ότι δεν θα το πει σε κανέναν  δεν θα την πίστευαν έτσι κι αλλιώς. Και έτσι πήγε στο σπίτι της και τα «είπε» όλα στους γονείς της. Το ότι είχε χαθεί και την πίστεψαν ότι η δασκάλα του μπαλέτου της ανησυχούσε πως δε θα τα κατάφερνε η Κλάρα μα δεν μπόρεσε να πει όχι για αυτό το έκανε. Η παράσταση ονομαζόταν «Η Ballora και οι αδερφές της». Η Κλάρα στο πρώτο της βήμα δεν τα πήγε καλά μα μετά η μαγεία ήρθε τα πήγε τέλεια ήταν χαρούμενη για τον εαυτό της.

Και έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

-Γιάντσε Αρνίτσα-

Η μικρή τριανταφυλλιά

Το μπαλκόνι του σπιτιού μου είναι γεμάτο γλάστρες με ωραία λουλούδια. Τα χρώματα και τα αρώματά τους με τρελαίνουν. Κάθε μέρα πριν φύγω για το σχολείο τους ρίχνω μια στοργική ματιά και έφευγα ήρεμη (για το σχολείο) ότι είναι εντάξει.

Για κανένα μήνα δεν έδινα σημασία στα λουλούδια μου. Μια μέρα γυρνώντας πήγα να τα δω και είδα την αγαπημένη μου τριανταφυλλιά μαραμένη, λυπήθηκα πολύ, δεν ήξερα τι να κάνω, πώς να την σώσω, ρώτησα την μαμά μου μου είπε να πάμε να αγοράσουμε φάρμακο να της ρίξουμε. Πήγαμε στο φυτώριο πήραμε φάρμακα και της ρίξαμε το απόγευμα, κάτι έλαμπε στο μπαλκόνι μου, βλέπω την τριανταφυλλιά μου να ζωηρεύει και να ζωντανεύει, βγαίνω στο μπαλκόνι μου και πάω δίπλα της…

«Ακούω μια φωνή να μου λέει: μην με αφήσεις ξανά, εγώ σου χαρίζω την ομορφιά μου και μυρωδιά μου».

Αχ η τριανταφυλλιά, μου μιλούσε με ανθρώπινη μιλιά. Της υποσχέθηκα τότε ότι πάντα θα την φροντίζω…

-Αντέμι Έντουιν-

Η οικογένεια με την κακιά μάγισσα

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια αγαπημένη οικογένεια που η ζωή τους ήταν μια χαρά μέχρι που μία κακιά μάγισσα τους μάγεψε από την ζήλια της και έκανε τον άντρα να μην αγαπάει μια την γυναίκα του τότε η μητέρα απογοητεύτηκε και πήρε τα παιδιά της σε άλλη χώρα.

Τα παιδιά είχαν απογοητευτεί πάρα πολύ και έτσι έκαναν μια συζήτηση με τη μητέρα τους και αποφάσισαν να πάνε ξανά πίσω επειδή ήταν πολύ δυνατή η αγάπη μεταξύ τους και μόλις γύρισαν μαζί λύθηκαν τα μάγια της κακιάς μάγισσας και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

-Άστωρ Μαργαρίτα-