Πολιτισμός ΙΙ – Δύο Πολιτικές

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΙΙ – Δύο Πολιτικές

Γράφει ο Θοδωρής Ψαλιδόπουλος 

Μέχρι την ανάληψη της διοίκησης, η παράταξη του σημερινού Δημάρχου μόνο τυπική παρουσία είχε στην πολιτιστική δραστηριότητα του Δήμου. Εν όψει των εκλογών του 2014 την έλλειψη ενδιαφέροντος αντικατέστησε ο προσεταιρισμός της ανασφάλειας που είχε προκληθεί στις πολιτιστικές δομές υπό την κορυφούμενη τότε οικονομική και πολιτική κρίση. Δεν ήταν γνώμη για τον πολιτισμό. Ήταν εκλογική τακτική. Η αξιοποίηση της πολιτιστικής δραστηριότητας στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας της παραμένει έκτοτε ο βασικός στόχος της διοίκησης. 

Το 2014, η ευρωστία της πολιτιστικής δραστηριότητας του Δήμου οφειλόταν στην ανεπτυγμένη εξέλιξη μιας συγκεκριμένης άποψης για τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σ’ αυτό το πεδίο της κοινωνικής ζωής. Για να υλοποιηθεί είχαν εργαστεί όλες οι διοικήσεις του. Επί τέσσερις περίπουδεκαετίες. Κατά την Κεντροαριστερά, οι τέχνες και οι αξίες του πολιτισμού μπορούν και πρέπει να βρίσκονται στη διάθεση της κοινωνίας χωρίς οικονομικά, πολιτικά και ιδεολογικά – αισθητικά εμπόδια, αποτελούν στοιχείο του δικαιώματος των πολιτών στην αυτοδιοίκηση. Αυτή ήταν η πεμπτουσία του δικτύου και του κινήματος της ερασιτεχνικής δημιουργίας, της ανάδειξης της λαϊκής παράδοσης, των καλλιτεχνικών και εκπαιδευτικών θεσμών. 

Η ιδεολογική και πολιτική της συγκρότηση δεν επιτρέπει στη σημερινή διοίκηση να ακολουθήσει την πολιτιστική πολιτική των προκατόχων της. Αντιμετωπίζει την πολιτιστική δραστηριότητα του Δήμου ως σύστημα παρεχομένων υπηρεσιών. Οι χρήστες τους είναι, κατ’ αυτήν, «ωφελούμενοι». Το κόστος των υπηρεσιών πρέπει, συνεπώς, είτε να είναι ανταποδοτικό, όπως τα τέλη καθαριότητας, είτε να χρηματοδοτείται από άλλες πηγές, όπως στις δομέςκοινωνικής πρόνοιας. Έτσι, ο Δήμος προσομοιάζει μεγραφείο πολιτιστικών εκδηλώσεων. Απομακρύνεται από την άσκηση της πολιτικής αρμοδιότητάς του στην οργάνωση της τοπικής πολιτιστικής ζωής.

Η κλίση, εξάλλου, της παρούσας διοίκησης προς μαζικές ψυχαγωγικές εκδηλώσεις δεν αφορά μόνο στην εκτίμηση ότι την καθιστούν δημοφιλή. Απορρέει και από την πεποίθησή της ότι η πολιτιστική δραστηριότητα αποτελεί συμπληρωματικό μέσο για την τόνωση της αγοράς. Δεν υπάρχουν αποτελέσματα, ικανά να τη δικαιώσουν. 

Δεν είναι τυχαίο ότι η διοίκηση του Δήμου ευρίσκεται σε προφανή αδυναμία να επεξεργαστεί μια πολιτική και για τη σχέση της πόλης με το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Της αρκούν κυκλοφοριακές ρυθμίσεις γύρω από τις εγκαταστάσεις του. Αλλ’ αυτές στεγάζουν την πλέον παρεμβατική δραστηριοποίηση του κεφαλαίου στην πολιτιστική δημιουργία της χώρας. Δεν κατασκευάστηκαν για τη διαψευσθείσα επιχειρηματική έκρηξη της εστίασης,κύρια προσδοκία των σημερινών διοικούντων από τη λειτουργία του ΚΠΙΣΝ. Υπό την κρίση στην οικονομία και τη δημόσια υγεία, μοιραίως σιωπούν. Μάλλον δεν φαντάζονται την Καλλιθέα να γίνεται μια πόλη του βιβλίου και της μουσικής. Διότι, πράγματι, υπάρχουν δύο πολιτικές … 

γράφει ο Θοδωρής Ψαλιδόπουλος