Ο αγώνας συνεχίζεται! γράφει ο Γιώργος Αντωνακάκης
ο αγώνας συνεχίζεται!
Την Παρασκευή πήγαν χιλιάδες μαθητές στο υπουργείο Παιδείας για να συναντήσουν την υπουργό που τους «έψαχνε» για να κάνει διάλογο… Συνάντησαν ΜΑΤ, άγρια καταστολή, ρίψη χημικών με σκοπό να διαλυθεί η συγκέντρωση.
Το πείσμα, η οργή και η μαχητικότητα των μαθητών φουντώνουν. Η κυβέρνηση και τα επιτελεία της θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει. Ο,τι και να κάνουν, όποια ολιγομελή ομάδα, που καμία σχέση δεν έχει με τους αγώνες των μαθητών, συνεχίζουν να αξιοποιούν για να προβοκάρουν τις διεκδικήσεις τους, δεν θα τους περάσει!
Οι μαθητές, όπως εύστοχα λένε στις ανακοινώσεις της Συντονιστικής τους, έχουν ήδη νικήσει χωρίς αμφιβολία. Γιατί με τον αγώνα τους επέβαλαν τα αιτήματά τους να ακουστούν σε όλη την Ελλάδα, να έχουν επιμέρους κατακτήσεις σε πολλά σχολεία και περιοχές, να στριμώξουν το υπουργείο και την κυβέρνηση, που εκτίθενται για το πώς αντιμετωπίζουν τους μαθητικούς αγώνες, αφού το δίκιο των αιτημάτων τους αναγνωρίζεται πλατιά στην κοινωνία. Κυρίως όμως γιατί έδειξαν ότι στον αγώνα και στην οργανωμένη πάλη είναι η ελπίδα για την αντιμετώπιση της σημερινής δύσκολης κατάστασης. Ελπίδα που μεγάλωσε μέσα από τις κινητοποιήσεις απέναντι στη ναζιστική, εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Ο λαός δεν εφησυχάζει. Οπως χιλιάδες εργάτες και νεολαίοι έπαιρναν στο κυνήγι τα φασιστοειδή, απομονώνοντάς τα σε σχολεία, χώρους δουλειάς και γειτονιές, έτσι και τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η πάλη απέναντι στο σύστημα που «εκκολάπτει» το «αυγό του φιδιού»!
Οι φετινές μαθητικές κινητοποιήσεις, ωστόσο, έχουν δύο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τις κάνουν να ξεχωρίζουν από όλες όσες αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια:
1. Εχουν επιθετικό χαρακτήρα διεκδίκησης αιτημάτων, που ως ένα βαθμό αντανακλούν σύγχρονες ανάγκες με βάση τις εξελίξεις της εποχής και τα προβλήματα που έχουν προκύψει από τη διαχείριση της πανδημίας. Εκφράζουν πάγια αιτήματα και διεκδικήσεις του μαθητικού κινήματος, τα οποία αποδείχθηκαν απολύτως αναγκαία σε αυτήν τη φάση. Τα αιτήματα αυτά είναι εύστοχα, απλά και κατανοητά στην πλειοψηφία των μαθητών. Επιθετικά με τρόπο που να οδηγούν στη σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης. Είναι κατανοητά γιατί βγαίνουν από την ίδια τους την καθημερινότητα, βοηθούν να συσπειρώνεται η πλειοψηφία των μαθητών αφαιρώντας ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές και εμπόδια.
2.Η διάρκειά τους είναι σημαντική. Σήμερα βρισκόμαστε στην 4η βδομάδα κινητοποιήσεων. Το κλίμα μέσα στους μαθητές παραμένει αγωνιστικό. Με μαχητικό τρόπο αντιμετωπίζουν τις απειλές, την τρομοκρατία. Απαντούν συλλογικά στην προσπάθεια του υπουργείου να διασπάσει τον αγώνα. Στις κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν αξιοσημείωτη μαζικότητα, πολυμορφία. Πάνω από 20.000 μαθητές έχουν κινητοποιηθεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από την αρχή της χρονιάς. Αυτό αποδεικνύει ένα ακόμη στοιχείο: Οτι ως ένα βαθμό είναι έκφραση ζητημάτων που «σιγοβράζουν» και συσσωρεύονται μέσα στην ελληνική οικογένεια, όπως η ανεργία, η ανασφάλεια, η κακοπληρωμένη δουλειά, οι απλήρωτοι λογαριασμοί και φόροι.
Τώρα, ωστόσο, είναι μια κρίσιμη στιγμή για τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση έχει ένα ξεκάθαρο σχέδιο: Αφού δεν κατάφερε να συκοφαντήσει, να καταστείλει τις μαθητικές κινητοποιήσεις, προσδοκά απλά οι κινητοποιήσεις να «ξεφουσκώσουν», να οδηγηθούν οι μαθητές στην απογοήτευση, να γυρίσουν με σκυμμένα κεφάλια στις αίθουσες, «δασκαλεύοντάς» τους ότι αυτά που απαιτούν δεν υπάρχει η δυνατότητα σήμερα να υλοποιηθούν.
Οι μαθητές ήδη δίνουν την απάντησή τους!
Δεν είναι υπόθεση «μια κι έξω» αυτά που παλεύουν οι μαθητές, καθώς αφορούν το δικαίωμά τους να μορφώνονται ολοκληρωμένα, να έχουν ένα σχολείο που δεν θα τους «εξοντώνει», αλλά θα αντιστοιχίζεται στα όνειρα και τις ανάγκες τους. Τα προβλήματα θα είναι εδώ και την επόμενη μέρα των κινητοποιήσεων, οι λόγοι που τους έβγαλαν στο δρόμο θα παραμείνουν και θα οξυνθούν το επόμενο διάστημα, ανάλογα και με την εξέλιξη της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα ενός ΕΠΑΛ στη Θεσσαλονίκη. Τριάντα εννιά μαθητές έκαναν μάθημα σε αίθουσα κοντέινερ 40 τ.μ.! Οταν σταμάτησαν τις κινητοποιήσεις τους μπήκαν ξανά για μάθημα στην ίδια αίθουσα. Δύο βδομάδες μετά εμφανίστηκε κρούσμα. Πώς αυτοί οι μαθητές, λοιπόν, τώρα να μη συνεχίσουν;
Γιωργος Αντωνακακης πηγη ΄΄Ρ΄΄
