Καλλιθέα: Εκδήλωση του ΚΚΕ για την Ισοτιμία και Χειραφέτηση των Γυναικών

Τολμάμε με δυνατό ΚΚΕ παντού! Στον δρόμο για την πραγματική ισοτιμία και χειραφέτηση της γυναίκας! 

«Τολμάμε με δυνατό ΚΚΕ παντού! Στον δρόμο για την πραγματική ισοτιμία και χειραφέτηση της γυναίκας! Για το μέλλον και τη ζωή που μας αξίζει!» ήταν το θέμα της εκδήλωσης – συζήτησης που διοργάνωσαν την Κυριακή 2 Απρίλη οι ΚΟ Καλλιθέας του ΚΚΕ και οι ΟΒ της ΚΝΕ στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας. 

Παραβρέθηκαν η Χρύσα Κακουλίδου, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ, η Μάγδα Χαλτσοτάκη μέλος της ΕΠ Αττικής του Κόμματος, ο Γιάννης Βακαλόπουλος, δημοτικός σύμβουλος Καλλιθέας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος και η Νανά Ιορδανίδου, δημοτική σύμβουλος Καλλιθέας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Χαιρετισμό απηύθυνε η Στέλλα Βαλαβάνη πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στον Νότιο Τομέα, η οποία ανέφερε μεταξύ άλλων: «(…) Όλες εμείς ως γυναίκες. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και θέλουμε να τα δούμε ευτυχισμένα. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και ονειρευόμαστε μαζί τους. Και είμαστε έτοιμες να παλέψουμε να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο. Κι είμαστε έτοιμες να πολεμήσουμε όποιον τα απειλήσει. (…)

Όταν κάποιος απειλεί το παιδί μας, τον απορρίπτουμε, τον αποφεύγουμε, τον πολεμάμε. Έτσι να πολεμήσουμε και την πολιτική που απειλεί τα παιδιά μας. Γιατί όσο και αν τώρα όλοι προσπαθούν να πετάξουν από πάνω τους την ευθύνη, είναι βέβαιο πως όχι μόνο αυτό το έγκλημα (σ.σ. στα Τέμπη), μα και για κάθε δυσκολία, κάθε πρόβλημα, κάθε απειλή που υπάρχει στη ζωή των παιδιών μας είναι υπεύθυνα και πρέπει να πληρώσουν όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν ή τώρα ζητάνε την ψήφο μας για να κυβερνήσουν, να συγκυβερνήσουν, να στηρίξουν κυβερνήσεις. Γιατί με τους νόμους που ψήφισαν στήριξαν την πολιτική που αποθεώνει το κυνήγι του κέρδους. (…)

Είναι πια καιρός να διεκδικήσουμε όσα έχουμε ανάγκη εμείς και τα παιδιά μας. Με τις αυταπάτες, την αναμονή, με το περίμενε δεν γίνεται τίποτα. Με την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, με τη συλλογική δράση μπορούμε κάτι να πετύχουμε. Με οργανωμένο αγώνα και ισχυρό ΚΚΕ μπορούμε να φέρουμε τα πάνω – κάτω. (…) Η ζωή μας έχει δείξει ότι η ελπίδα υπάρχει αν εμπιστευτούμε τις δικές μας δυνάμεις. Γιατί μόνο ο λαός σώζει τον λαό. Αυτόν τον δρόμο χαράζουμε κάθε μέρα με την πάλη μας. Αυτόν τον δρόμο θέλουμε να ενισχύσουμε, κάνοντας πιο ισχυρό το ΚΚΕ και στις εκλογές».

Παρέμβαση έκανε και η Νάντια Στεφανίδη, εργαζόμενη στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών και υποψήφια βουλευτής του Κόμματος στον Νότιο Τομέα, που ανέδειξε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες εργαζόμενες, το καθεστώς τηλεργασίας κ.ο.κ.

Την κεντρική ομιλία έκανε η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Ισοτιμία και Χειραφέτηση των Γυναικών και υποψήφια βουλευτής του Κόμματος στον Δυτικό Τομέα Αθήνας.

Ξεκίνησε την ομιλία της λέγοντας πως η συμπόρευση με τους κομμουνιστές είναι ένας δρόμος «όπου κάθε γυναίκα μπορεί να αντλήσει θάρρος, δύναμη, ελπίδα, μαχητικά να αλλάξει τη ζωή της. Χωρίζει άβυσσος την αντίληψη του Κόμματος για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνική ζωή και δράση από τις απόψεις και πολιτικές πρακτικές τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ και άλλων που διαγωνίζονται ποιος θα αναλάβει το τιμόνι της αστικής διακυβέρνησης ή θα παίξει ρόλο μπαλαντέρ σε αυτή. Υπερηφανεύονται για το πόσες γυναίκες είναι στα ψηφοδέλτιά τους -δεν σημαίνει ότι θα εκλεγούν κιόλας- για να κρύψουν ότι επιδιώκουν να πολλαπλασιαστούν οι γυναίκες που θα παίξουν ηγετικό ρόλο στα “αντιλαϊκά έργα και ημέρες” της επόμενης κυβέρνησης.

Η ευαισθησία τους αφορά τη διαμόρφωση μιας γυναικείας ηγεσίας που θα υπερασπίζεται τις απαιτήσεις, τις ανάγκες των επιχειρηματικών κολοσσών και τους κράτους τους και όχι τις ανάγκες των γυναικών των εργατικών, λαϊκών δυνάμεων. Αυτό άλλωστε επιβεβαιώνουν τα παραδείγματα γυναικών υπουργών, υφυπουργών, ακόμα και της ΠτΔ, γυναικών που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται στην επικαιρότητα π.χ. Καϊλή, Σπυράκη κ.ά. γυναικών που δεσμεύονται στα επιχειρηματικά συμφέροντα, στο διαφθορείο της ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, δίνοντας “άρωμα γυναίκας” στο σκληρό πρόσωπο της σημερινής, της καπιταλιστικής εξουσίας. Ποντάρουν ότι μια αστική γυναικεία ηγεσία μπορεί να αξιοποιηθεί για να αποσπάσουν τη στήριξη ή ανοχή των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας -ανδρών και γυναικών- σε μια πολιτική που τελικά συσσωρεύει ακόμη περισσότερη αστάθεια κι ανασφάλεια.

Και σήμερα έχουμε σκληρή πείρα ως γυναίκες που δίνουμε τη μάχη της καθημερινής επιβίωσης.

Γιατί σήμερα, παρά την τυπική κατοχύρωση της “ισότητας των φύλων” στην εργασία, στην πολιτική ζωή, στην οικογένεια, που δημιουργούν την εντύπωση ότι το κράτος με τους νόμους τα έχει όλα λυμένα, η εργατική – λαϊκή πλειοψηφία των γυναικών συναντά νέες μορφές διακρίσεων και ανισοτιμίας. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το καθοριστικό ζήτημα της εργασίας των γυναικών.

Γιατί βάση για την κατάργηση των ανισότιμων σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι να εξασφαλίζεται το καθολικό δικαίωμα των γυναικών στην κοινωνική εργασία, ώστε κάθε γυναίκα να είναι οικονομικά ανεξάρτητη».

Συνέχισε την ομιλία της λέγοντας πως «στο όνομα της “εναρμόνισης της επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής”, διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις έχουν κάνει λάστιχο την κοινωνική ζωή της γυναίκας, φέρνοντας σε αντιπαράθεση το δικαίωμά της στην εργασία με την κοινωνική ανάγκη προστασίας της μητρότητας, της οικογένειας. Ποιο είναι το κίνητρό τους για αυτά τα μέτρα; Απαντάει ο εκπρόσωπος του ΟΗΕ: “Σήμερα, οι γυναίκες αποτελούν λιγότερο από το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού στην τεχνολογία, τη μηχανική και τα μαθηματικά (…). Ο αποκλεισμός των γυναικών από τον ψηφιακό κόσμο έχει κοστίσει περίπου 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στο ΑΕΠ των χωρών την τελευταία δεκαετία, ένα κόστος που θα μπορούσε να αυξηθεί σε 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια έως το 2025 αν δεν δράσουμε”. Αποτυπώνεται δηλαδή η αγωνία τους να προσελκύσουν γυναικείο επιστημονικό εργατικό δυναμικό ως προϋπόθεση για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών κολοσσών σε αυτούς τους τομείς, στον ανελέητο ανταγωνισμό μεταξύ των μονοπωλίων».

Κατέληξε την ομιλία της τονίζοντας πως πρέπει οι θέσεις του ΚΚΕ για αυτά τα ζητήματα να αποτελέσουν κριτήρια ψήφου και συμπόρευσης στους κατοπινούς αγώνες και είπε χαρακτηριστικά: «Απέναντι σε αυτά τα αδιέξοδα, η γυναίκα δεν έχει λόγο να ψάχνει διαφορές που δεν υπάρχουν στα προγράμματα των κομμάτων που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα για την περιβόητη ισότητα των φύλων.

Μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά µε ισχυρό ΚΚΕ. Η χειραφέτηση της γυναίκας βρίσκεται στον δρόμο του αγώνα, της διεκδίκησης των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών της με πρώτο και αδιαπραγμάτευτο το καθολικό δικαίωμα στην κοινωνική εργασία. Αφορά στις σύγχρονες ανάγκες της γυναίκας για σταθερή εργασία, με σταθερό ωράριο, γενική μείωση του εργάσιμου χρόνου και αυξήσεις σε μισθούς, με μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, με κοινωνική στήριξη των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ. Προϋπόθεση είναι να απελευθερωθεί η κοινωνία από τις “ράγες” του επιχειρηματικού – καπιταλιστικού κέρδους.

Με το ΚΚΕ μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο για να απαλλαγούμε από τον βραχνά του καπιταλιστικού κέρδους, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, με τον λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου που παράγει».