Η φωτεινή ιστορία της Ακρόπολης… αφιέρωμα ΠέΖΟ

Έχουν περάσει 333 χρόνια από τη σκοτεινή Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου του 1687 που η Ακρόπολη καταστρέφεται εντελώς από τον στρατό του Μοροζίνη και το ΦΩΣ έρχεται να συμβάλλει στην υπέροχη εικόνα του ιερού βράχου.

Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2020 η Ακρόπολη λάμπει με τον νέο της φωτισμό. Σύμφωνα δε με το Υπουργείο Πολιτισμού, για πρώτη φορά ο φωτισμός διακρίνει τα μνημεία του Ιερού Βράχου από τα τείχη, αλλά και μεταξύ τους. Συγκεκριμένα, φωτίζονται εκ νέου 9 σημεία: Ο Βράχος, τα Τείχη, ο Παρθενώνας, τα Προπύλαια, ο Ναός της Αθηνάς Νίκης, το Ερέχθειο, το Θέατρο του Διονύσου, η Στοά του Ευμένους, το Διονυσιακό Ιερό. Η μελέτη του φωτισμού περιλαμβάνει πέντε ακόμα μνημεία, τα οποία φωτίζονται για πρώτη φορά: Το μνημείο του Θρασύλλου, τους Χορηγικούς Κίονες, το Ασκληπιείο και τα σπήλαια του Απόλλωνος και της Αγλαύρου / Κλεψύδρα, καθώς και το Ιερό της Αφροδίτης.

Αν πάμε λίγο πίσω στον χρόνο θα βρούμε άλλους δυο σταθμούς στη φωτιστική ιστορία της Ακρόπολης. Ο αμέσως προηγούμενος  ήταν το 2004 όταν ο Μ. Κακογιάννης θα πει:  «Ήταν πάντα ελεεινά φωτισμένη η Ακρόπολη. Έμενα κοντά και την έβλεπα. Δεν το άντεχα και ειδοποίησα τον Γάλλο που είχε φωτίσει τον Πύργο του Αϊφελ, ρωτώντας αν τον ενδιαφέρει. Φυσικά τον ενδιέφερε,αλλά ήταν ακριβός και είπα θα τα μαζέψουμε τα λεφτά. Έφτιαξα μια επιτροπή,«Φίλοι της Αθήνας» λεγόταν και έβαλαν όλοι λεφτά για να καλυφθούν τα έξοδα». Έτσι ξεκίνησαν όλα με τον «πλούσιο» φωτισμό της Ακρόπολης και των μνημείων της, πριν από 16 χρόνια. Και κυρίως του περίλαμπρου Παρθενώνα. Ο οποίος μέχρι το 2004 και την παρέμβαση του τότε Προέδρου της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, του σκηνοθέτη του «Ζορμπά» και της «Στέλλας» Μιχάλη Κακογιάννη, υποφωτιζόταν. Με λίγους, μάλλον πρόχειρους, προβολείς. Και δίχως κάποιον φωτιστικό σχεδιασμό. Όσο για τον Πιερ Μπιντό, τον οποίο κάλεσε, είναι ο περίφημος γάλλος φωτιστής του Πύργου του Αϊφελ. Ο Μπιντό, κατά τον Κακογιάννη, είχε μεταβάλει τον διάσημο παρισινό πύργο σε «ένα ανάλαφρο, χρυσό κόσμημα». Κάτι τέτοιο ονειρεύτηκε και τον Παρθενώνα και την Ακρόπολη της Αθήνας ο Μιχάλης Κακογιάννης. Και ο Πιερ Μπιντό απάντησε: «Εκτός Γαλλίας, μόνον για την Ακρόπολη και τις Πυραμίδες θα αντιμετώπιζα την πρόκληση».

 Λίγο παλιότερος ήταν το 1959, οπότε και εγκαινιάζεται το θέαμα «Ήχος και Φως». Μ’ αυτό η Ακρόπολη παραδίνεται ως τουριστικό οπτικό πλέον θέαμα στα πλήθη που αρχίζουν να κατακλύζουν τη χώρα, κυρίως από την δεκαετία του ’60 και μετά.

Ο φωτισμός της Ακρόπολης έχει σηματοδοτήσει πολλά γεγονότα στην πρωτεύουσα όπως στις 30/11/2019 που το μνημείο έγινε μπλε σε ανάμνηση της υπογραφής της Σύμβασης  των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού.

Ας ευχηθούμε λοιπόν να φωτίζεται πάντα από τη λάμψη της δημιουργίας και της προόδου για τη χώρα αλλά και τον κόσμο!

Γεωργίου Θεολογία για τον Σύλλογο ΠέΖΟ