Τώρα όμως είναι η ώρα της Υγείας… Τα υπόλοιπα έπονται…!!!

Εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει η πολιτική;

Θα μπορούσε να αποτελέσει τίτλο επιστημονικής ημερίδας, αλλά ως «δεδομένο» που έχει επιβεβαιωθεί στους αιώνες είναι πλέον «πολιτική πανδημία» που δεν βρίσκει γιατρειά.

Από την «άνοιξη» των πανηγυρισμών για την «κατατρόπωση» του Covid-19 στην όμορφη μας χώρα, περνάμε σταδιακά στο ανάθεμα για την επανάκαμψη του ιού, με σαρωτική απειλή μάλιστα, και η κυβέρνηση προσπαθώντας να ισορροπίσει μεταξύ των πρέπει της οικονομίας και των θέλω της δημόσιας υγείας μάλλον δείχνει λιγάκι πελαγωμένη.

Τα κόμματα μέσα από την παθογένεια της αντιπολίτευσης του πρέπει, κατηγορούν την κυβέρνηση για επικίνδυνη ισορροπία μεταξύ της ατομικής ευθύνης και της διαχείρισης της πανδημίας.

Το ΚΚΕ μάλιστα στην τελευταία του ανακοίνωση κάνει λόγο για «…επικοινωνιακά τερτίπια που τελειώνουν και αρχίζει η πραγματικότητα…» για την κυβέρνηση.

Αυτό δυστυχώς είναι και το πρόβλημα στην σύγχρονη εποχή  των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης όπου σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, και όχι μόνο, βρήκε την «εύκολη» προβολή μέσω της οποίας κάποιοι δεν αρνούνται να μπουν στον πειρασμό και της υπερβολής.

Η πόλη της Καλλιθέας ως ο μικρόκοσμος του μεγαλόκοσμου της Αττικής ζει πλέον σε ρυθμούς Covid-19. Αρχικά με το κρούσμα σε εκπαιδευτικό Δημοτικού Σχολείου, ακολούθησε εργαζόμενη στο Κοιμητήριο και από χθες έχουμε και εργαζόμενη σε Παιδικό Σταθμό, και αύριο ποιός ξερει τι;

«Θύελλα» λοιπόν σε μια στιγμή που όλοι ήλπιζαν ότι σε σχέση με άλλες πόλεις είμαστε σε πολύ καλλίτερη κατάσταση. 

Έτσι η επισήμανση στην ανακοίνωση του ΚΚΕ μπορεί κάλλιστα να μας αφορά και ως τοπική κοινωνία και ως Δήμο, (Δήμος εννοείται ότι δεν είναι μόνο η διοίκηση αλλά και οι δημοτικές παρατάξεις, διοικητικά συμβούλια, εργαζόμενοι, συνδικαλιστικοί φορείς κλπ). Μας αφορά γιατί στα δύσκολα που μας έφερε από χθες η μάλλον από το προηγούμενο δεκαήμερο η επίσκεψη του κορωναϊού στην πόλη μας, όλοι θα αρχίσουμε να φορτώνουμε ευθύνες. Ευθύνες παντού, ξεκινώντας φυσικά από την διοίκηση, γιατί έτσι γίνεται; έτσι πρέπει; ή έτσι είναι; 

Οι δημοτικές παρατάξεις θα έχουν να πουν ότι είχαν επισημάνει το τι μπορεί να συμβεί, οι εργαζόμενοι πάλι γιατί είχαν ζητήσει μέτρα προληπτικά για να μην συμβεί και δεν εισακούστηκαν, και ο κόσμος γιατί ο φόβος είναι πάντα αυτός που επικρατεί θα συμφωνήσουν όλοι τους στον «ένοχο».

Λοιπόν, ο «ένοχος» δεν κρίνεται στην θεωρία αλλά στην πράξη. Θεωρία είναι οι «αμπελοφιλοσοφίες», κατά πως λέει και ο λαός μας, που εξελίσσονται χωρίς πολιτική ουσία.   Παραδείγματος χάρη κάποια μέτρα προτείνονται από την αντιπολίτευση και δεν τα αποδέχεται η διοίκηση, λες και οι προτάσεις για πρόληψη μέτρων είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης. Θεωρία είναι να είσαι προσηλωμένος στις κυβερνητικές εισηγήσεις και να μην παρεκκλίνεις από αυτές. Θεωρία είναι να «κάνεις» το επικοινωνιακό σου παιχνίδι και η πραγματικότητα να είναι κάπου στην μέση.

Η πράξη όμως έρχεται πυκνά-συχνά για να στείλει τις θεωρίες εκεί που τους πρέπει, γιατί η πράξη δεν είναι σενάρια αλλά πραγματικότητα που οφείλεις να την αντιμετωπίσεις. Αλλά για να την αντιμετωπίσεις θα πρέπει πρώτα να έχεις φροντίσει να κλείσεις τις εκκρεμότητες που θα μπορούσαν να σε εκθέσουν. Αλλά το δύσμοιρο επικοινωνιακό μας παιχνίδι των πρόσκαιρων εντυπώσεων δεν μας αφήνει να δούμε καθαρά, και αυτό επίσης είναι μια πραγματικότητα.

Α, έχουμε και κάποιους θεωρητικούς που σου λένε «… άντε και κάναμε το τεστ στους εργαζόμενους, τι μας εξασφαλίζει ότι δεν θα κολλήσουν μετά;…», τώρα τι να πεις;  Άλλη μια θεωρητική προσέγγιση. Γιατί η πράξη λέει πως ως δημόσιος φορέας οφείλεις να εξασφαλίσεις τις προϋποθέσεις για την ασφαλή υποδοχή των παιδιών αλλά και των εργαζομένων σε βρεφικούς – παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία και σχολεία. Το τι θα συμβεί μετά δεν σε αγγίζει, γιατί οι δικές σου ευθύνες είναι μέχρι την ασφαλή έναρξη λειτουργίας των δομών σου, από εκεί και πέρα έρχεται η «ατομική ευθύνη» να πάρει την σκυτάλη των όποιων αρνητικών εξελίξεων, γνωρίζοντας πάντα ότι εσύ έκανες αυτό που έπρεπε απέναντι σε έναν ατίθασο, αμείλικτο και αόρατο εχθρό. Όχι γιατί στο επέβαλλε κάποιος φορέας ή υπουργείο ή κυβερνητική παρέμβαση, αλλά γιατί σεβάστηκες τους συνεργάτες σου, τους συνανθρώπους σου τους συμπολίτες σου.

Ωστόσο τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας το τελευταίο δεκαπενθήμερο, είτε μέσω ανακοινώσεων είτε μέσω δημοσιευμάτων, έστω και αν κάποια ήταν καθοδηγούμενα, αλλά και τα όσα διημείφθησαν στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, δυστυχώς δείχνουν μια λαθεμένη εικόνα αντίληψης της κατάστασης που δυστυχώς θα βιώνουμε πλέον μέρα με την ημέρα.

Δεν μπορούν προτάσεις για μέτρα προστασίας των εργαζομένων στους τόπους δουλειάς, με όλα τα απαραίτητα μέσα και μέτρα υγείας και ασφάλειας, για μαζικά τεστ σε δομές του δήμου που έχουν άμεση σχέση με υγεία, πρόνοια, περιβάλλον, καθαριότητα, άθληση να αποτελούν σημείο εγωιστικής προσέγγισης αλλά ούτε και αντιπολιτευτικού λόγου.

Είναι υποχρέωση μιας διοίκησης να προλαμβάνει και της αντιπολίτευσης να συμπληρώνει πιθανές παραλείψεις. Είναι καθήκον μιας διοίκησης να συζητάει με παρρησία τις δύσκολες καταστάσεις που καλείται να αντιμετωπίσει και όχι να προσπαθεί να τις αποφύγει, και της αντιπολίτευσης να διευκολύνει την συζήτηση με ειλικρινείς προσεγγίσεις. Είναι υποχρέωση μιας διοίκησης να ξεπερνά τις υπερβάσεις του λόγου, και της αντιπολίτευσης να συνεισφέρει με καθαρό και ήρεμο διάλογο. 

Είναι υποχρέωση των πολιτικών δυνάμεων να βλέπουν πρώτα τον κόσμο και τις ανάγκες του και να αφήνουν στην άκρη σκοπιμότητες που μπορεί να τους προσφέρουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, αλλά δεν θα δώσουν ουσιαστικό αποτέλεσμα  για ζητήματα όπως είναι η υγεία. Γιατί η υγεία δεν είναι υπόθεση του ενός αλλά όλων μας, για όλα τα υπόλοιπα θα υπάρξει χρόνος για αντιπαραθέσεις, σκοπιμότητες ακόμη και για «μικρότητες».

Τώρα όμως είναι η ώρα της Υγείας, τα υπόλοιπα έπονται…!!!