Ταϋγέτη

Η – πασίγνωστη στο κινηματογραφόφιλο αλλά και θεατρόφιλο κοινό με το μικρό όνομά της – ηθοποιός και αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης Ταϋγέτη, το γένος Μπασούρη, υπέκυψε μια μέρα σαν σήμερα τα ξημερώματα 28 Ιανουαρίου 2003 στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια.

Η Ταϋγέτη ήταν μια γυναίκα καλόψυχη, γελαστή, τρυφερή, πληθωρική και μαχητική, γεμάτη αισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης για τον πάσχοντα άνθρωπο. Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού Ωδείου, με δάσκαλο στο τραγούδι τον Μ. Κουνελάκη και κατόπιν στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

Οι πρώτες εμφανίσεις χρονολογούνται στην αρχή της Κατοχής, ενώ μέλος του ΣΕΗ έγινε το 1943. Συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου.

Στα χρόνια της Κατοχής συμμετείχε δραστήρια στο ΕΑΜ Θεάτρου, ενώ παράλληλα εντάχθηκε στο ΚΚΕ, με το οποίο επανασυνδέθηκε μετά τη μεταπολίτευση.

Από το 1944 μέχρι το 1948 έπαιξε με το ΕΑΜικό «Θέατρο του Λαού», στο θεατρικό χρονικό «’41-’44», με το θίασο του ΕΑΜίτη Αλκη Προβελέγγιου, με τους ΕΑΜικούς «Ενωμένους Καλλιτέχνες», με το θίασο των ΕΑΜιτών πρωταγωνιστών Δήμου Σταρένιου-Αλέκας Παΐζη-Τίτου Βανδή, το θίασο Γιώννη Ιατρού-Ζωζώς Νταλμάς και το «Θυμελικό Θίασο» του Λίνου Καρζή.

Η Βασιλειάδου συνήθιζε να λέει χαριτολογώντας ότι αν γινόντουσαν καλλιστεία για άσχημες, η ίδια θα έβγαινε σταρ Ελλάς και η Ταϋγέτη Μις Ελλάς.

Για τις ιδέες και την αντιστασιακή της δράση συνελήφθη και κλείστηκε στα κολαστήρια σε Χίο, Μακρόνησο, Τρίκερι, Αϊ-Στράτη, με συγκρατούμενες (Καίτη Οικονόμου). Μετά την απελευθέρωσή της, από το 1951 εμφανίστηκε σε ποικίλα έργα, σε όλα τα θεατρικά είδη (τραγωδία, δράμα, κωμωδία, μουσική κωμωδία, επιθεώρηση) και σε ποικίλους, κυρίως κωμικούς, ρόλους. Από το 1955 έπαιξε σε πολλές ταινίες, με πρώτη την «Κάλπικη λίρα» και τελευταία την ταινία του Στέλιου Τατασόπουλου «Δυο τρελοί και ο ατσίδας». Το 1973 πρωτόπαιξε στην τηλεόραση, στη σειρά «Το εικοσιτετράωρο ενός παλιατζή».

Το 1984 προσελήφθη στο Εθνικό Θέατρο όπου παρέμεινε μέχρι το 1992, οπότε συμπληρώνοντας το μίνιμουμ όριο των ενσήμων μπόρεσε να συνταξιοδοτηθεί.

Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στο Εθνικό Θέατρο, στο διασκευασμένο για παιδιά, από τον Αλέξη Σολωμό, έργο του Μπέρναρντ Σο «Ο Ανδροκλής και το λιοντάρι».

Η γνωστή ηθοποιός, στην εκπομπή του Άρη Σκιαδόπουλου, μιλά για τη ζωή της, για την πορεία της στο χώρο του θεάτρου και του κινηματογράφου και για τις πολιτικές της πεποιθήσεις. Αναφέρεται στους συναδέλφους της ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάστηκε, όπως τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Βασίλη Αυλωνίτη, τον Θανάση Βέγγο και τον Τίτο Βανδή, και θυμάται το ξεκίνημά της στον κινηματογράφο, στις ταινίες του Γιώργου Τζαβέλλα.

Μεταφέρει τις αρνητικές της εντυπώσεις από την εμπειρία της θητείας της στο ελεύθερο θέατρο, και μιλάει για τη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο και τους ηθοποιούς με τους οποίους δούλεψε εκεί. Μεγάλο μέρος της συζήτησης καλύπτει η αριστερή πολιτική τοποθέτηση της ηθοποιού, τα προσκόμματα που της δημιούργησε στην εξέλιξη της καριέρας της στο θέατρο, οι πολιτικές περιπέτειες που βίωσε, οι συλλήψεις, η εξορία και η απομόνωση.

Μεταξύ άλλων, γίνεται αναφορά στην παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη που ανέβασαν οι εξόριστες γυναίκες στο Τρίκερι (καλοκαίρι 1949), με την Ταϋγέτη στο ρόλο της Ιούς. Στο τέλος της εκπομπής η ηθοποιός ερμηνεύει την Ιώ απαγγέλλοντας απόσπασμα από το αρχαίο δράμα.

επιμελεια Γιωργος Αντωνακακης