Πρόδρομος Τσαουσάκης… αφιέρωμα Γιώργος Αντωνακάκης
1979 Πρόδρομος Τσαουσάκης
Πεθαίνει ο ρεμπέτης Πρόδρομος Τσαουσάκης. Το πραγματικό του όνομα ήταν Πρόδρομος Μουτάφογλου και καταγόταν από την Κωνσταντινούπολη. Ήρθε με την οικογένειά του στη Θεσσαλονίκη το 1923. Από την ηλικία των 12 ετών έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει. Στο στρατό υπηρέτησε ως λοχίας – «τσαούς» στα τούρκικα – και μιας και το έλεγε συνέχεια, του …άλλαξε το επώνυμο ο Βασίλης Τσιτσάνης.
Ο Πρόδρομος Τσαουσάκης
Στη διάρκεια της θητείας του ο Πρόδρομος Τσαουσάκης άρχισε να ασχολείται με το τραγούδι και τα πρώτα του χρόνια στη Θεσσαλονίκη συνεργάστηκε με τους Τάκη Μπίνη, Στέλλα Χασκίλ και Σεβάχ Χανούμ (Σεβαστή Παπαδοπούλου). Του άρεσε πάντα ο Βασίλης Τσιτσάνης τον οποίο γνώρισε όταν ο μεγάλος λαϊκός δημιουργός δούλευε στα «Κούτσουρα» του Δαλαμάγκα.
Στη διάρκεια της Κατοχής Τσαουσάκης και Τσιτσάνης ήταν νυχθημερόν μαζί – όπως αφηγήθηκε ο Πρόδρομος στον Κώστα Χατζηδουλή – ενώ το 1946 ο Τσιτσάνης έφερε τον Τσαουσάκη στην Αθήνα για «φωνοληψίες».
Το πρώτο τραγούδι του Τσιτσάνη που ερμήνευσε ο Τσαουσάκης ήταν το «Κάτσε ν’ ακούσεις μια πενιά», το οποίο έγινε αμέσως επιτυχία και σήμανε ταυτόχρονα και την αρχή μιας σειράς μεγάλων ερμηνειών που τον ανέδειξαν στον κορυφαίο ερμηνευτή της συγκεκριμένης περιόδου.
Αν και ηχεί παράδοξα, ο «ψύχραιμος» και χωρίς υπερβολές, τρόπος ερμηνείας του Πρόδρομου Τσαουσάκη , κάνει συγκλονιστικές τις ερμηνείες του και «κρύβει» πολύ μεγάλη εσωτερική ένταση, η οποία αγγίζει τις πιο ευαίσθητες χορδές του ακροατή.
Ο Τσαουσάκης τραγουδούσε σε μια εποχή όπου περίσσευαν τα δάκρυα, ο πόνος και τα βάσανα, ο φόβος και ο κατατρεγμός, μια εποχή όπου τίποτα το «υπερβολικό» στην έκφραση δεν είχε θέση. Αντίθετα η σιωπηλή αξιοπρέπεια και ο καθημερινός αγώνας, μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες, ήταν αυτό που κρατούσε όρθιους τους ανθρώπους που «κρατούσαν όλα τα βάσανα μέσα τους». Αυτό ακριβώς το συναίσθημα εξέφρασε με τη φωνή του ο Πρόδρομος Τσαουσάκης
Από το 1947 ως το 1955 σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη δισκογραφία, ενώ ήταν ο πρώτος ερμηνευτής στον οποίο ο Βασίλης Τσιτσάνης εμπιστεύτηκε τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» το 1948. Αυτό το διάστημα διακρίθηκε και στο πάλκο συνεργαζόμενος με όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής.
Ταυτόχρονα ο Πρόδρομος Τσαουσάκης αποτέλεσε «σχολή» ερμηνείας και πάνω στα δικά του χνάρια βάδισε η επόμενη γενιά ερμηνευτών, με μέγιστο ανάμεσά της και βαθιά επηρεασμένο στα πρώτα του βήματα από τον Τσαουσάκη, τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Γιωργος Αντωνακακης πηγη ”αλτ”