Πανεπιστήμια ανοιχτά, της μάθησης και της επιστήμης και όχι της καταστολής


Η δυσαρέσκεια, η οργή και η αγανάκτηση που αναπτύσσονται σήμερα σε πολλά τμήματα της νεολαίας και στους φοιτητές, έχουν τη ρίζα τους στην ταξική πολιτική που διαχειρίζεται την πανδημία προς όφελος των καπιταλιστών. Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, όπως και σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, έχει στόχο να σώσει τα κέρδη των λίγων σε βάρος των αναγκών των πολλών.

Το πανεπιστήμιο που επιδιώκει να περιφρουρήσει η κυβέρνηση μέσα από την ένταση διαφόρων μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής είναι ξένο με την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Και όσο πιο ξένο γίνεται, τόσο πιο πολύ επιδιώκεται να το “προστατεύσουν” από τη νεανική συλλογική αμφισβήτηση και διεκδίκηση.

Σήμερα είναι απολύτως αναγκαίο και ρεαλιστικό να ανοίξουν με ασφάλεια τα πανεπιστήμια για τους νέους όλης της χώρας.

Υπάρχουν δημόσιες υποδομές που παραμένουν αναξιοποίητες, άλλες που περιμένουν να πωληθούν στο μεγάλο κεφάλαιο. Υπάρχει επιστημονική τεχνογνωσία που επιτρέπει τον σχεδιασμό της επαναφοράς στη διά ζώσης φοίτηση. Κυρίως υπάρχει επιστημονικό διδακτικό δυναμικό που είτε “λιμνάζει” είτε ακολουθεί τη φυγή στο εξωτερικό, αποδεικνύοντας στην πράξη πόσο νοιάζονται οι κυβερνήσεις για το “brain drain”.

Αυτό που δεν υπάρχει είναι πολιτική βούληση ικανοποίησης αυτής της ανάγκης, γιατί η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ θέτει τα αιτήματα των φοιτητικών συλλόγων στην ταξική ζυγαριά του κόστους και γι’ αυτό δεν τα ικανοποιεί.

Η επιλογή της κυβέρνησης να κρατάει κλειστά τα ΑΕΙ είναι συνειδητή. Δείχνει στην πράξη ποιες είναι οι προτεραιότητες και οι ιεραρχήσεις της. Μάλιστα, την ίδια ώρα, ό,τι έχει να κάνει με την επιχειρηματική δραστηριότητα στα ιδρύματα συνεχίζει να λειτουργεί απρόσκοπτα, ενώ πληθαίνουν οι φωνές ότι τα διαδικτυακά μαθήματα ήρθαν για να μείνουν

Η διαχρονική πολιτική των κυβερνήσεων είναι αυτή που ευθύνεται για τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, εργαστηριακό εξοπλισμό και φοιτητική μέριμνα. Από την άλλη μεριά, όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ βρήκε στο άψε – σβήσε τα 30 εκατ. ευρώ για την “πανεπιστημιακή αστυνομία”, ενώ όλοι μαζί ψήφισαν στη Βουλή την αγορά των “Rafale” (2,5 δισ. ευρώ) για να υπηρετηθούν οι ΝΑΤΟικοί ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για το λαό μας.

Για ποια “αριστεία” και “ποιότητα” των σπουδών μιλάει η κυβέρνηση;

Η εξεταστική πλησιάζει και σε πολλές περιπτώσεις οι φοιτητές δεν έχουν πάρει ακόμα τα συγγράμματά τους. Τα μέλη ΔΕΠ και οι άλλοι διδάσκοντες που πασχίζουν να κάνουν με συνέπεια, όσο αυτό είναι δυνατό σε αυτές τις συνθήκες, τη δουλειά τους, έχουν εξοντωθεί. Οι επιπτώσεις αυτής της κατάστασης θα είναι μακροχρόνιες. Οι φοιτητές στερούνται τη ζωντανή επαφή, αλληλεπίδραση και συνεργασία με τους συναδέλφους και τους καθηγητές τους, την ώρα που η επιστημονική εργασία είναι από τη φύση της κοινωνική. Τα μορφωτικά κενά είναι τεράστια, με σημαντικό αντίκτυπο στην ικανότητα των φοιτητών να ασκήσουν σωστά το επάγγελμα για το οποίο σπουδάζουν.

Το παζλ των αντιδραστικών αλλαγών στην Ανώτατη Εκπαίδευση που διαμορφώνεται χρόνια τώρα απ’ όλες τις κυβερνήσεις, προωθώντας τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συμπληρώνεται από την κυβέρνηση της ΝΔ. Οσο και να αλλάζουν οι κυβερνήσεις, τα κεντρικά σημεία των νόμων Διαμαντοπούλου το 2011 (με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) και Γαβρόγλου το 2018 (με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) όχι μόνο δεν καταργούνται αλλά “ζουν και βασιλεύουν”. Αυτά είναι: Η επιχειρηματική δράση των ΑΕΙ, η αξιολόγηση με τα κριτήρια της αγοράς, τα βήματα αποσύνδεσης του πτυχίου από το επάγγελμα, η κατηγοριοποίηση πτυχίων και τμημάτων. Σε αυτά έρχεται να προστεθεί το νομοσχέδιο της Κεραμέως που θέτει νέους ταξικούς φραγμούς στην Παιδεία, προετοιμάζοντας για έναν νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα της νεολαίας στην εργασία, στη μόρφωση, στη ζωή, μπροστά και στη νέα καπιταλιστική κρίση.

Για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, που θα στηρίζει τις νέες και τους νέους στις σπουδές τους. Κόντρα στην πολιτική που τους αφήνει αβοήθητους στην προσπάθειά τους να σπουδάσουν.

– Πλήρως στελεχωμένο με μόνιμο διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, με σύγχρονες υποδομές και εξοπλισμό, ώστε να στηρίζει τις εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες, τις αναβαθμισμένες σπουδές των φοιτητών και την ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης και της τεχνολογικής καινοτομίας με γνώμονα τη βελτίωση της ζωής του λαού.

– Είναι αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν για όλους τους φοιτητές, με το κράτος να τους προσφέρει τη δυνατότητα να σπουδάζουν απερίσπαστοι και χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη η λαϊκή οικογένεια. Αυτό προϋποθέτει την εξασφάλιση δωρεάν σίτισης και στέγασης για όλους τους φοιτητές, την κάλυψη όλων των οικονομικών αναγκών για τις σπουδές σε συγγράμματα, αναλώσιμα, μεταφορές. Που εξασφαλίζει την ιατρική περίθαλψη των φοιτητών του, την κάλυψη των πολιτισμικών, αθλητικών και ψυχαγωγικών αναγκών τους.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα παρέχει ενιαία επιστημονική μόρφωση και επαγγελματική ειδίκευση. Κόντρα στην πολιτική που δημιουργεί πτυχία πολλών ταχυτήτων και τα αντικαθιστά με προσόντα.

– Με αναβαθμισμένα προγράμματα σπουδών, που θα δίνουν στους φοιτητές το αναγκαίο επιστημονικό υπόβαθρο για να ασκήσουν το επάγγελμα που αντιστοιχεί στο αντικείμενο σπουδών τους, που θα τους καθιστά ικανούς να παρακολουθούν τις σχετικές επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις και θα μεριμνά συστηματικά για να τους παρέχει τα αντίστοιχα εφόδια και μετά την αποφοίτησή τους.

– Θα διαμορφώνει επιστήμονες ικανούς να συμβάλουν στην ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας, με κοινωνική ευθύνη, ανθρωπιά κι αλληλεγγύη, κριτική σκέψη, συλλογική και δημοκρατική κουλτούρα, πλήρη συναίσθηση των λαϊκών προβλημάτων στα οποία μπορούν με τη δουλειά τους να συμβάλουν να αντιμετωπιστούν.

– Θα προάγει την έρευνα σε όλα τα επιστημονικά πεδία, με γνώμονα την αντιμετώπιση επιστημονικών και κοινωνικών προβλημάτων, τη βελτίωση των συνθηκών ζωής του λαού, τη διαμόρφωση επιστημονικής και τεχνολογικής υποδομής ώστε η κοινωνία να αντεπεξέλθει σε μελλοντικές προκλήσεις.

Για ένα πανεπιστήμιο που θα προάγει τη συζήτηση, τον προβληματισμό, ανοιχτό στη διάθεση του λαού να έχει πρόσβαση στην επιστημονική γνώση. Κόντρα στην πολιτική της παρακολούθησης, των αλλεπάλληλων φραγμών, της έντασης της καταστολής, της παρέμβασης στις εσωτερικές διαδικασίες των φοιτητικών συλλόγων.

– Με κατοχυρωμένες τις δημοκρατικές ελευθερίες, τη δυνατότητα των φοιτητικών συλλόγων, των εργαζομένων στα ΑΕΙ, των πανεπιστημιακών να έχουν λόγο και συμβολή στην ανάπτυξη ενός πανεπιστημίου για το λαό. Με ανοιχτές και διαφανείς όλες τις διαδικασίες και τις αποφάσεις στη διοίκηση και τη διαχείριση των οικονομικών του.

– Που διασφαλίζει τους όρους εκείνους και τις προϋποθέσεις, ώστε να ανταλλάσσονται ελεύθερα η επιστημονική γνώση, τα επιστημονικά επιτεύγματα, μεταξύ Τμημάτων, Ιδρυμάτων και επιστημόνων. Διασφαλίζει τη διάχυση των ερευνητικών αποτελεσμάτων, ώστε να αξιοποιούνται χωρίς περιορισμούς για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Το δήθεν σύγχρονο πανεπιστήμιο των κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου το έχουμε ζήσει και δεν δίνει απάντηση στις ανάγκες των φοιτητών και στα αιτήματα της εποχής μας.

Με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ:

Απομακρύνεται ολοένα και πιο έντονα η δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος με βάση το πτυχίο. Αποσπώνται βασικά μαθήματα από τον προπτυχιακό κύκλο, μεταφέρονται στα μεταπτυχιακά ή σε άλλους κύκλους (σεμινάρια, πιστοποιήσεις), επί πληρωμή.

Υλοποιείται η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τον Ενιαίο Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης με πτυχία και πανεπιστήμια πολλών ταχυτήτων, με βάση τα προσόντα. Η εξέλιξη αυτή έχει αρνητικές συνέπειες στην όσο το δυνατόν ολόπλευρη επιστημονική συγκρότηση των αποφοίτων και στην επαγγελματική πορεία τους, στα δικαιώματά τους.

Σε αυτό το έδαφος γίνεται η ενσωμάτωση των διαφόρων Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων, από τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Οι φοιτητές γίνονται κυριολεκτικά πειραματόζωα στους σχεδιασμούς των κυβερνήσεων για τον χάρτη των ΑΕΙ. Οι συνεχόμενες αλλαγές (σχέδια “Αθηνά”, “πανεπιστημιοποίηση” Γαβρόγλου), η πρόσφατη έκθεση Πισσαρίδη για τα πρώην ΤΕΙ που επαναφέρει σκέψεις για μετατροπή τους σε τριετή, και κυρίως οι δηλώσεις Κεραμέως για νέο γύρο συγχωνεύσεων και κλεισίματος Τμημάτων δείχνουν ότι οι κυβερνήσεις δεν νοιάζονται πραγματικά για τα πτυχία και τις σπουδές των νέων. Αυτό επιβεβαιώνεται από τη διαβάθμιση των πτυχίων της Ανώτατης Εκπαίδευσης που δεν ισοτιμούνται, από τα σοβαρά προβλήματα έλλειψης υποδομών, διδασκόντων και λοιπού προσωπικού, φοιτητικής μέριμνας και χρηματοδότησης, που χρονίζουν και οξύνονται.

Συνολικά, τα μέτρα αυτά βαθαίνουν την παραπέρα κατηγοριοποίηση των πτυχίων, συμβάλλουν στην περαιτέρω απαξίωση των σπουδών και των απονεμόμενων πτυχίων, διαμορφώνουν επιπλέον κλίμακες αποφοίτων, που πιέζουν συνολικά τους όρους εργασίας της υψηλά ειδικευμένης εργατικής δύναμης προς τα κάτω.

Τα κενά σε θέσεις μελών ΔΕΠ συνεχώς διογκώνονται σε σχέση με τις ανάγκες, αφού όχι μόνο δεν προκηρύσσονται όσες επιπλέον νέες θέσεις χρειάζονται, αλλά δεν αναπληρώνονται ούτε καν οι θέσεις όσων συνταξιοδοτούνται κάθε χρόνο. Επεκτείνονται οι “ελαστικές” σχέσεις εργασίας στο διδακτικό προσωπικό. Χιλιάδες νέοι επιστήμονες, με λαμπρές σπουδές και προοπτικές, αναγκάζονται να αναζητούν θέσεις στα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Απέναντι στο υπαρκτό πρόβλημα (που και οι αστικές αξιολογήσεις αναδεικνύουν) του μεγάλου αριθμού φοιτητών ανά μέλος εκπαιδευτικού προσωπικού, η κυβερνητική απάντηση είναι να μικρύνει ο αριθμός των φοιτητών και όχι να μεγαλώσει ο αριθμός των πανεπιστημιακών!

Το σημερινό πανεπιστήμιο μόνο δημόσιο και δωρεάν δεν είναι!

Η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε για φέτος την περικοπή κατά 8% της κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια, έχοντας προηγουμένως συνδέσει τη ροή της μελλοντικής τους χρηματοδότησης με τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους ως προς την ανταπόκριση στα κριτήρια υπηρέτησης των στοχεύσεων του κεφαλαίου. Το μερίδιο των πόρων που προέρχονται από άλλες πηγές, πλην της κρατικής επιχορήγησης, αυξάνεται όλο και περισσότερο.

Το χρήμα που ρέει δεν πάει για τις ανάγκες των φοιτητών!

– Η κυβέρνηση της ΝΔ επιλέγει να προσλάβει 1.000 επιπλέον αστυνομικούς για τα πανεπιστήμια αντί να προσλάβει μόνιμους καθηγητές για να διδάσκουν τους φοιτητές. Με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να έχει θεσπίσει νέες κατηγορίες συμβασιούχων διδασκόντων, τις οποίες επεκτείνει η κυβέρνηση της ΝΔ, το αν θα διδαχθεί κάποιο μάθημα εξαρτάται όλο και περισσότερο από το αν το πανεπιστήμιο έχει ταμειακά διαθέσιμα από τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες για να προσλάβει συμβασιούχους.

– Οι επιχειρήσεις εμπλέκονται όλο και πιο οργανικά στα ιδρύματα: Οι διάφορες “προγραμματικές συμφωνίες” και “μνημόνια συνεργασίας” μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων ή άλλων φορέων ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και διαδραματίζουν έναν όλο και πιο καθοριστικό ρόλο στις εκπαιδευτικές και ερευνητικές δραστηριότητες. Σχεδόν σε κάθε νομοσχέδιο για την Εκπαίδευση που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν ρυθμίσεις που αναβαθμίζουν περαιτέρω και ενισχύουν το ρόλο των ΕΛΚΕ – του “μαύρου κουτιού” της επιχειρηματικής δραστηριότητας στα πανεπιστήμια.

– Οι φοιτητές αναγκάζονται να ακριβοπληρώνουν όχι μόνο για νοίκια, αφού οι εστίες δεν επαρκούν ούτε για «ζήτω», αλλά και για εργαστηριακό εξοπλισμό ατομικής χρήσης, σημειώσεις και “φακέλους” μαθημάτων κ.ο.κ.

  • Τα δίδακτρα είναι πανταχού παρόντα: Τα επί πληρωμή Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών συνεχώς πολλαπλασιάζονται, μετά και τις νομοθετικές παρεμβάσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, οι οποίες έστρωσαν το έδαφος και για τα προπτυχιακά προγράμματα με δίδακτρα. Η αρχή έγινε με το ΕΑΠ και η συνέχεια δίνεται με τα ξενόγλωσσα προγράμματα, με τα πανεπιστήμια να λειτουργούν πλέον και σαν tour operators, για να προσελκύουν φοιτητές – πελάτες και από το εξωτερικό. Κάθε χρόνο ξεφυτρώνουν όλο και περισσότερα προγράμματα και σεμινάρια κατάρτισης με δίδακτρα, με τα λεγόμενα Κέντρα Επιμόρφωσης και Διά Βίου Μάθησης (ΚΕΔΙΒΙΜ) να αποτελούν πλέον βασικές μονάδες των πανεπιστημίων.Στα τέλη του 2020, η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να νομοθετήσει καθ’ υπόδειξη του ΣΕΒ αλλαγές στην Τεχνικο-επαγγελματική Εκπαίδευση και ρυθμίσεις για την αντιστοίχιση των κολεγίων με τα πανεπιστήμια, ενώ ετοιμάζεται να ψηφίσει νόμο που περιλαμβάνει αλλαγές στο σύστημα πρόσβασης στα πανεπιστήμια. Πρόκειται ακριβώς για τους ίδιους τομείς στους οποίους επιχείρησε κομβικές παρεμβάσεις και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την κυβέρνηση της ΝΔ να έρχεται να ολοκληρώσει ό,τι άφησαν στη μέση οι προκάτοχοί της.

Οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια καμία σχέση δεν έχουν με την αναβάθμιση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Αλλωστε, οι επιδόσεις στις εξετάσεις αντανακλούν τις ανεπάρκειες και την υποβάθμιση του μορφωτικού περιεχομένου του σχολείου και τον ψυχοφθόρο καταναγκασμό στον οποίο υποβάλλονται οι μαθητές στο σχολείο, που οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν μετατρέψει σε εξεταστικό κέντρο. Το σχολείο που φτάνει μεγάλο μέρος των μαθητών του να αποτυγχάνει στις εξετάσεις είναι δικό τους δημιούργημα!

Ο περιορισμός των επιλογών των υποψήφιων σπουδαστών, ο καθορισμός ελάχιστης βάσης εισαγωγής από τα ιδρύματα, το τριπλό σύστημα μηχανογραφικών (σε δύο φάσεις για τα πανεπιστήμια κι άλλη μια για τα δημόσια ΙΕΚ) επισημοποιούν και με τη βούλα τα πτυχία πολλών κατηγοριών και ταχυτήτων. Τα μέτρα που δυσχεραίνουν την εισαγωγή στα πανεπιστήμια για τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας οδηγούν σε νέο γύρο κλεισίματος πανεπιστημιακών τμημάτων, μετά το σχέδιο “Αθηνά” και τις “πανεπιστημιοποιήσεις” επί υπουργίας Γαβρόγλου. Ανοίγουν τον δρόμο στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου στην Παιδεία, που είναι έτοιμο να υποδεχτεί την “πελατεία” των νέων ανθρώπων.

. Η πρόβλεψη για διαγραφές φοιτητών που ξεπερνάνε το ανώτατο όριο φοίτησης, επανέρχεται με γνώμονα τα κριτήρια των διεθνών κατατάξεων αξιολόγησης των ιδρυμάτων, ώστε να ενταθεί περισσότερο η κατηγοριοποίησή τους, να ενισχυθεί ο μεταξύ τους επιχειρηματικού τύπου ανταγωνισμός για την προσέλκυση φοιτητών – πελατών.

Ο καθορισμός ανώτατης διάρκειας φοίτησης καμία σχέση δεν έχει με την ουσιαστική αντιμετώπιση των αιτιών που οδηγούν σε καθυστέρηση ολοκλήρωσης των σπουδών. Αν αυτή ήταν η έγνοια τους, τότε θα μεριμνούσαν ώστε οι σπουδές να μη γίνονται ασήκωτο βάρος για τη λαϊκή οικογένεια που στενάζει και συχνά δεν μπορεί να υποστηρίξει οικονομικά τις σπουδές των παιδιών της. Τα προβλήματα αυτά δεν λύνονται με ταξικούς “κόφτες” και φραγμούς. Η ουσία είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος των παιδιών της λαϊκής οικογένειας αναγκάζεται να δουλεύει παράλληλα με τις σπουδές του για να τα βγάλει πέρα. Η ουσία είναι ότι δεν υπάρχει στον ορίζοντα για τους πολλούς η προοπτική μιας καλής δουλειάς πάνω στο αντικείμενο των σπουδών. Η ουσία είναι η ανυπαρξία φοιτητικών εστιών με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης που φορτώνει με χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Αυτά δεν αντιμετωπίζονται διαχρονικά από τις κυβερνήσεις.

Η ένταση της καταστολής που προωθείται από την κυβέρνηση της ΝΔ, αξιοποιώντας ως αφορμή και άλλοθι την προβοκατόρικη δράση μηχανισμών “γνωστών – αγνώστων” σκοπιμοτήτων και διασυνδέσεων, καμία σχέση δεν έχει με την αντιμετώπιση των υπαρκτών προβλημάτων λειτουργίας των πανεπιστημίων. 

Η “πανεπιστημιακή αστυνομία” (είτε υπάγεται στην αστυνομία είτε στα ιδρύματα), τα νέα μέσα και μηχανισμοί καταστολής, οι πειθαρχικές διώξεις φοιτητών έχουν στόχο την περιφρούρηση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ιδρυμάτων και την αντιμετώπιση της οργανωμένης συλλογικής αγωνιστικής διεκδίκησης.

Στόχος των μέτρων είναι η διασφάλιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στα πανεπιστήμια, το χτύπημα της οργανωμένης συλλογικής δράσης φοιτητών και εργαζομένων, που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών, της μόρφωσης και των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Γι’ αυτό και έχουν κάνει το άσυλο “λάστιχο”, ώστε η μόνη ελευθερία που διασφαλίζει να είναι αυτή της άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό και πριν από την προώθηση της κατάργησης του ασύλου από την κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επανέφερε ουσιαστικά τις προβλέψεις του νόμου Γιαννάκου (κυβέρνηση ΝΔ) για τον περιορισμό του ασύλου, που είχαν καταργηθεί από το νόμο Διαμαντοπούλου (ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ, Δημ. Συμμαχία). Αποδείχτηκε στην πράξη ότι η ένταση της καταστολής είναι αντίθετη με την ακαδημαϊκή ελευθερία και δεν μπορεί με τίποτα να την υπερασπίσει, όπως και η επίθεση στο άσυλο δεν αντιμετώπισε την ανομία, όπως υποκριτικά υποστήριζαν οι κυβερνήσεις.

Η ένταση της καταστολής από την κυβέρνηση της ΝΔ έχει προετοιμαστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ με τις επιθέσεις από ΜΑΤ σε φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, συνταξιούχους, με την περιστολή του δικαιώματος στην απεργία, κ.ά. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ένα νέο χειρότερο βήμα στην καταστολή και τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ πιάνει το νήμα και το απογειώνει!

Η αντιλαϊκή πολιτική πάει χέρι χέρι με την κρατική καταστολή και τον αυταρχισμό, καταδεικνύοντας την ταξική ουσία της αστικής δημοκρατίας.

Στις εξελίξεις που συντελούνται στα πανεπιστήμια, δύο απαντήσεις μπορούν να δοθούν. `Η από τη σκοπιά του κεφαλαίου ή από τη σκοπιά των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών. Τις συνέπειες της πρώτης επιλογής τις βιώνουμε εδώ και χρόνια, όποια παραλλαγή κι αν έχει δοκιμαστεί σε επίπεδο διακυβέρνησης της χώρας και των ιδρυμάτων. Τώρα είναι η ώρα με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις μας να ανοίξουμε τον δρόμο στη δεύτερη προοπτική.

Το μέλλον της πλειοψηφίας των σημερινών και αυριανών επιστημόνων της χώρας μας που οι κυβερνήσεις υποτάσσουν στο κέρδος και την εκμετάλλευση, μπορεί να είναι διαφορετικό από αυτό που θέλουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του.

Το πρώτο βήμα μπορεί και πρέπει να γίνει τώρα με την οργανωμένη συζήτηση και δράση των φοιτητικών συλλόγων, των εργαζομένων στα ΑΕΙ, των πανεπιστημιακών, όλου του λαού, για:

  • Να μείνει στα αζήτητα κάθε σκέψη και κίνηση για διαγραφές φοιτητών και για αστυνομία στα ΑΕΙ.
  • Το αντιπάλεμα των νέων μέτρων για την ένταση της καταστολής και των ταξικών φραγμών, κόντρα στα σχέδια για ένα πανεπιστήμιο “απόρθητο φρούριο”.
  • Την αγωνιστική διεκδίκηση για ασφαλές άνοιγμα των ιδρυμάτων, κόντρα στις ταξικές επιλογές της κυβέρνησης.
  • Τη σύγκρουση με την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων, για να πάρουν ανάσα οι ανάγκες και η ζωή των νέων που σπουδάζουν σήμερα.
  • Την αντιπαράθεση με τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα πανεπιστήμια, την υποβάθμιση των πτυχίων, την κατηγοριοποίηση των σπουδών, την εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

Αυτός ο αγώνας μπορεί να έχει νικηφόρα προοπτική στο βαθμό που βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, την πολιτική που θυσιάζει ζωές, δουλειές, σπουδές, προοπτικές κι ανάγκες στο βωμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς.

Σε αυτόν τον δρόμο, για να μπει σε lockdown η πολιτική που θυσιάζει τη ζωή και τα δικαιώματά μας, 

"..

Γιωργος Αντωνακακης  πηγη ”Ρ”

Comments are closed.