Παγκόσμια Μέρα κατά των ναρκωτικών – Η πραγματική διέξοδος δεν βρίσκεται στη φυγή, αλλά στην ανατροπή!

0
197

Η Παγκόσμια Μέρα κατά των ναρκωτικών δεν έχει τυπικό χαρακτήρα.Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο σημερινό κοινωνικοοικονομικό σύστημα – τον καπιταλισμό – που έχει ως συστατικά του στοιχεία το κέρδος και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Με βάση και την πρόσφατη Εκθεση της ΕΕ για τα Ναρκωτικά, στοιχεία του ΟΗΕ αλλά και τις Εκθέσεις Προγραμμάτων απεξάρτησης, μέσα σ’ αυτά τα 2,5 χρόνια της πανδημίας υπήρξε κατακόρυφη άνοδος στη χρήση και εξάρτηση από ναρκωτικά καθώς και μείωση των ηλικιών των νέων που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με αυτά.

Την ίδια στιγμή, τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα και η Πρόληψη απαξιώνονται συνειδητά με ευθύνη της κυβέρνησης και βάσει κατευθύνσεων της ΕΕ. Αλλωστε, αυτή είναι η πολιτική που με ευλάβεια έχουν υπηρετήσει και αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πολιτική αποποίησης κάθε κρατικής μέριμνας και ταυτόχρονα σμπαραλιάσματος της Πρόληψης – της Θεραπείας – της Επανένταξης, με χαρακτηριστική τη μεθόδευση αλλοίωσης του χαρακτήρα και της φιλοσοφίας του ΚΕΘΕΑ με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου.

Την ίδια ώρα, ξεκίνησε τη λειτουργία του ο πρώτος Χώρος Εποπτευόμενης Χρήσης, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την πολιτική της «μείωσης της βλάβης» και της διαχείρισης του προβλήματος. Πλέον η «μείωση της βλάβης» στηρίζεται και με νέα επιχειρήματα στην Πρόληψη (π.χ. καθυστέρηση της έναρξης χρήσης – και όχι στόχευση στη μη χρήση), στη Θεραπεία (π.χ. «ατομική επιλογή να επιλέγεις εσύ το πρόγραμμα που σου ταιριάζει» – και όχι ολοκληρωμένη επιστημονική προσέγγιση ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε χρήστη).


Με γνώμονα το κέρδος και αναζητώντας νέα πεδία κερδοφορίας παρουσιάζουν τα ναρκωτικά ως το νέο «ιατρικό θαύμα» για μια σειρά ασθένειες, νομιμοποιούν στις νεανικές συνειδήσεις την κάνναβη και επιδοτούν την καλλιέργεια και επεξεργασία της στο όνομα της δικής τους «πράσινης ανάπτυξης». Εκεί, άλλωστε, στοχεύουν και τα ιδεολογήματα περί «λειτουργικού – μη λειτουργικού» χρήστη με αποθέωση της ατομικής ευθύνης για «συνετή» τάχα χρήση, αποσιωπώντας σκόπιμα τις κοινωνικές παραμέτρους του πολυπαραγοντικού κοινωνικού φαινομένου της τοξικοεξάρτησης.

το εργατικό – λαϊκό κίνημα, διεκδικεί ολοκληρωμένη πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη και έρευνα, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χρήστη σήμερα και τα αίτια που τον έστρεψαν σ’ αυτήν την επιλογή.

Διεκδικούμε με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε κάθε άνθρωπος που βαδίζει στο μονοπάτι των ναρκωτικών να έχει τη δυνατότητα να ξαναβαδίσει στο μονοπάτι της κοινωνικής ζωής και δράσης. Διεκδικούμε μια κεντρικά σχεδιασμένη, δημόσια και δωρεάν για όλους αντι-ναρκωτική πολιτική, στραμμένη στις αιτίες του φαινομένου στις δοσμένες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις και όχι μια αποσπασματική διαχείριση του προβλήματος.

Στην πάλη ενάντια στην τοξικοεξάρτηση καλούμε τους νέους και τις νέες που πειραματίζονται με τα ναρκωτικά, τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους στην πρόληψη και τη θεραπεία, όλους όσοι βιώνουν το κοινωνικό αυτό πρόβλημα από «πρώτο χέρι», να συμπορευτούν στην πάλη για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα τα ναρκωτικά.

επιμελεια Γιωργος Αντωνακακης 

πηγη ”Ρ”

Comments are closed.