Ο Παππούς…

_ Γειά σου παππού πως είσαι;

– Πως να είμαι βρε κοιμισμένε με όλα αυτά που συμβαίνουν ;

– Τι έγινε παππού , τι συμβαίνει και έχεις τα νεύρα σου;-.

– Γιατί σκοτώνουν το παιδί σου και εσύ κοιμάσαι , σαν να μην σε αφορούν όλα αυτά που γίνονται.  

– Τι είναι αυτά που λες παππού; Τα παιδιά μου είναι μια χαρά

– Γιατί βρε αχρείε τα παιδιά των άλλων δεν είναι παιδιά σου;  Πρέπει να ξεσπάσει η καταστροφή μέσα στο σπίτι σου για να σε αφορά; 

Δεν καταλάβαινα τι ήθελε να μου πει ο παππούς κι έτσι έμεινα να τον κοιτάζω.

– Τι με κοιτάζεις έτσι βρε, δεν καταλαβαίνεις τι σου λέω;

– Για να είμαι ειλικρινής όχι.

– Βρε κοιμισμένε, σου μιλάω  για όλα αυτά τα αγόρια και τα κορίτσια που κάποιοι επειδή πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι τα κακοποιούν ή τα σκοτώνουν επειδή « ήταν στραβή η φάση» ή επειδή «ήταν η κακιά η ώρα». Πόσους ακόμα φόνους θα ανεχτείς μέχρι να ξυπνήσεις. Εντάξει το ένα έγινε και είπες κάτι θα έκανε και το θύμα, στο δεύτερο είπες ήταν η κακιά η ώρα, στο τρίτο αυτά δεν μπορεί να γίνουν στο παιδί μου γιατί δεν κάνει παρέα με τέτοια άτομα αλλά στο τέταρτο, στο πέμπτο τι είπες;

Σκοτώνουν τα παιδιά σας σαν να είναι κατώτερα από αυτούς και εσείς τους κοιτάζετε ελπίζοντας ότι δεν θα συμβεί ποτέ αυτό σε εσάς.

– Κάτσε παππού υπάρχει η δικαιοσύνη που τιμωρεί τους εγκληματίες. Τι να κάνουμε εμείς ;

– Ναι το είδα, σχεδόν όλοι οι φονιάδες των παιδιών γράφουν πέντε χιλιάδες φορές «Θα είμαι καλό παιδί , δεν θα το ξανακάνω» και συνεχίζουν την ζωή τους μέχρι που να κακοποιήσουν ή να σκοτώσουν τον επόμενο.

– Και τι θέλεις να κάνουμε να αρχίσουμε βεντέτες όπως παλιά;

– Μην λες βλακείες παιδάκι μου. Αλλοίμονο αν γυρίσουμε στον μεσαίωνα. Όχι πρέπει να ξεσηκωθείτε  και να απαιτήσετε  βαρύτερες ποινές για τους δολοφόνους , που πιστεύουν ότι είναι πολύ άντρες και μέσα στο μυαλό τους δικαιολογούν όλες τους τις πράξεις.

– Μα παππού τι λες; Υπάρχουν και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

– Το ίδιο λέμε για τα δικαιώματα του θύματος, αν το θυμάσαι , έχει και αυτό δικαίωμα στην ζωή που έχει επιλέξει και δεν μπορείκανένας αυτόκλητος θεός να αποφασίζει αν αξίζει ή όχι να ζει

– Παππού αυτά που λες είναι αντιδημοκρατικά και αναχρονιστικά.

– Άσε ρε τις παρόλες των δικηγόρων και των πολιτικάντηδων και μάζεψε τους φίλους σου να πάτε να φωνάξετε για αυτά τα αθώα θύματα πριν είναι πολύ αργά και το κακό σου χτυπήσει την πόρτα.

Ο παππούς μου γύρισε την πλάτη και έφυγε βρίζοντας μέσα από τα δόντια του για την κατάντια μας.

Μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα δεν ήταν ώρα να τηλεφωνήσω στους φίλους μου να τους πω την συνομιλία με τον παππού μου, αν αύριο το θυμηθώ, l c μπορεί να το κάνω. Γύρισα πλευρό και συνέχισα τον ύπνο μου παρά την ζέστη της εποχής..

Σας χαιρετώ ο κοιμισμένος.