Ο Ιλισός…

​Καταιγίδα σήμερα. Οι αστραπές κάνουν την νύχτα μέρα , οι βροντές δεν με αφήνουν να κοιμηθώ. Έξω η βροχή, που άρχισε από το μεσημέρι, συνεχίζει να πέφτει με την ίδια σφοδρή ένταση.

Τελικά κατά τη μία με πήρε ο ύπνος.

Ξαφνικά να και εμφανίζεται ένας ψηλός γέρος που φαίνεται ταλαιπωρημένος.

–Γειά σου άνθρωπε.

-Γειά σου κι εσένα. Σαν γνωστός μου φαίνεσαι γέροντα, πού έχουμε συναντηθεί; 

– Στο δικαστήριο τότε που με κατηγορούσαν τα ζώα ότι τα αρρώσταινα. Δεν με θυμάσαι είμαι ο Ιλισός.

-Τι θέλεις τώρα ; 

– Ήρθα να κάνω τα παράπονά μου.

Γιατί έρχονται όλοι σ’ εμένα να κάνουν τα παράπονά τους νυχτιάτικα, δεν το έχω καταλάβει.  

– Τι παράπονα έχεις;

– Το παράπονό μου, είναι ότι όλοι με θυμάστε όταν πιάσει έντονη βροχή και φοβάστε μήπως και δεν μπορέσω να σας σώσω από τα νερά, που έρχονται με ορμή. 

– Ε καλά ποτάμι είσαι, αυτό πρέπει να κάνεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί διαμαρτύρεσαι.

– Διαμαρτύρομαι γιατί ενώ ζεις σε μία από τις λίγες γειτονιές της Αθήνας που έχουν ποτάμι, δεν μου φέρεσαι όπως πρέπει.

– Δηλαδή τι να κάνω;

-Πριν πολλά χρόνια κάποιος είχε την έμπνευση να βάλει δέντρα στην όχθη μου για να με ομορφύνει. Στην συνέχεια κάποιος άλλος έστρωσε την όχθη δημιουργώντας μια όμορφη βόλτα και μέρη που μπορούν να παίξουν τα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι. Έφτιαξε όμορφα σημεία που μέχρι σήμερα γίνονται εκδηλώσεις.

– Πολύ καλά τα λες τι άλλο θέλεις;

– Θέλω να με βοηθήσεις να γίνω πιο καθαρός και πιο ευχάριστος για τους ανθρώπους. Να γίνω ένα από τα κέντρα που οι άνθρωποι της πόλης διασκεδάζουν και περνούν όμορφα. 

– Τι ακριβώς εννοείς; 

– Κοίτα πολλά από τα φώτα που είχαν βάλει αυτοί που έφτιαξαν την βόλτα δεν λειτουργούν πια. Επιπλέον κάποια φυτά έχουν μεγαλώσει και κρύβουν κάποια άλλα. Πρέπει λοιπόν να έρθει κάποιος να φτιάξει πάλι τον φωτισμό, ώστε να μην φοβούνται οι άνθρωποι να περπατήσουν το βράδυ. Κάποια από τα παιχνίδια στις παιδικές χαρές πάλιωσαν και χάλασαν, πρέπει να αντικατασταθούν. Επιπλέον κάποιοι από αυτούς που με επισκέπτονται το βράδυ δεν σέβονται το περιβάλλον και βρομίζουν τα πάντα. Οι αρμόδιοι δεν φροντίζουν να καθαρίσουν  και έτσι το πρόβλημα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οι φιλόζωοι δεν φροντίζουν να καθαρίσουν τυχόν ακαθαρσίες των ζώων τους με αποτέλεσμα οι ειδικοί χώροι, που υπάρχουν να μην πλησιάζονται από την δυσάρεστη οσμή. 

Τον κοίταζα καθώς τα έλεγε αυτά και πριν προλάβω να μιλήσω συνέχισε.

– Σκέψου τι ωραία θα ήταν, αν όλα ήταν καθαρά και φωτισμένα. Ο κόσμος θα απολάμβανε την βόλτα του και το παιχνίδι . Θα μπορούσαν να υπάρχουν μικρά καφέ με λίγα τραπέζια ή και καντίνες που οι άνθρωποι θα απολάμβαναν  ήρεμα την ομορφιά  της όχθης μου. Δεν χρειάζονται να γίνουν πολλά λίγη παραπάνω αγάπη για το περιβάλλον θα αρκούσε για την μεταμόρφωση. Οι άνθρωποι από μόνοι τους θα με αγκάλιαζαν και εγώ θα ήμουν ευτυχισμένος.

– Καλά και τι θέλεις να κάνω εγώ;

– Να  πεις στους αρμόδιους να φροντίσουν. Δεν θέλω πια να είμαι ο ξεροπόταμος που όλοι με θυμούνται δυο φορές τον χρόνο.

Αυτά μου είπε και χάθηκε.

Σαν να έχει δίκιο σκέφτηκα, γιατί να μην έχουμε κάτι όμορφο στην πόλη που να μπορούμε να το χαιρόμαστε όλοι δωρεάν. Όταν ξυπνήσω θα ψάξω να βρω ποιος είναι αρμόδιος.

Τώρα ας συνεχίσω τον ύπνο μου.

​​​​​​​​​ 

Σας χαιρετώ​​​​​​​​​… Ο κοιμισμένος…