Μορφές Πολιτισμού…. Εντίθ Πιαφ (19/12/1915 – 10/10/1963)… αφιέρωμα ΠέΖΟ

Γαλλίδα ερμηνεύτρια στη γαλλική μπαλάντα «σανσόν», με μια ιδιαίτερη φωνή και με αυτοβιογραφική τραγουδιστική δεινότητα, αφηγούταν μελωδικά  με τη βραχνή και συνάμα τρυφερή φωνή της, τις τραγωδίες της προσωπικής της ζωής.

Η Εντίτ Ζιοβανά Γκασιόν, «βαφτίζεται» Πιαφ από τον ακροβάτη πατέρα της, που σημαίνει «σπουργίτι» και ξεκινά να τραγουδά σε μικρή ηλικία συμπληρώνοντας το «χρόνο» στα νούμερα του πατέρα της σε τσίρκο.

 Οι Γάλλοι την λατρεύουν κι όταν ξεσπά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι διάσημη. Μια παρηγορητική φωνή που απαλύνει τον πόνο των ομοεθνών της στα δύσκολα αυτά χρόνια του Πολέμου.

Γίνεται διάσημη μέσω των εμφανίσεων της σε όλο τον κόσμο.

Μια ντελικάτη ύπαρξη που ζει έντονα, ερωτεύεται με πάθος, φιλάσθενη, με πολλούς τραυματισμούς από τροχαία, πολλές εγχειρήσεις και μια απόπειρα αυτοκτονίας μαρτυρά μια  ζωή που δεν ήταν ποτέ ρόδινη σαν το τριαντάφυλλο όπως το   τραγούδι που έγραψε η ίδια και ερμήνευσε με έναν υπέροχο τρόπο  «La vie en rose» Έφυγε μόλις 48 ετών.

Πηγή: sansimera.gr

Επιμέλεια:    

Μαρίνα Γιατρά

Κίτσου Κων/να

Ντάβαρης Παναγιώτης