Αναρωτιέται κανείς τι θέλουμε μια διοργάνωση όταν αυτή γίνεται για λίγους. Σε λίγες ώρες σε ένα στάδιο, που αναβαπτίστηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και δοξάστηκε το Ολυμπιακό Πνεύμα, μεταφέροντας στα πέρατα της γης το Ελληνικό αθλητικό μεγαλείο, πρόκειται να διεξαχθεί ένας ακόμη ελιτίστικος τελικός, αυτός του Κυπέλλου Ελλάδος.
Ένας τελικός για λίγους, που κατα πως φαίνεται πιθανόν να είναι και οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι επι γης, αφού κάθε έναν από όσους παρευρεθούν θα τους φυλάνε τρείς αστυνομικοί.
Ο φόβος δε είναι μεγάλος που τοποθετήθηκαν διαχωριστικά μεταξύ των όσων παρακολουθήσουν τον τελικό από τους δημοσιογράφους.
Φυσικά για χάρη του μοναδικού αυτού φαινομένου, που όμοιο του δεν υπάρχει ανα την υφήλιο, μιλώντας πάντα για τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος, απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις άνω των τριών ατόμων στην πρωτεύουσα της πόλης των Αθηναίων, που έμελλε να γεννηθεί η δημοκρατία, απόφαση που αν αναζητήσει κανείς την προέλευση της θα την βρει στα χρόνια της δικτατορίας.
Αυτό τον τελικό των 1.040 ατόμων, που η Ελληνική Αστυνομία τους καλεί να προσέλθουν 2 ώρες πριν την έναρξη του αγώνα, φαντάζεται κάποιος πως τόσος χρόνος θα χρειαστεί γιατί μάλλον θα τους ζητηθεί να “ξεγυμνωθούν” προκειμένου να τηρηθούν επακριβώς τα αυστηρά μέτρα ασφαλείας, καθώς υποθέτει πως θα πρόκειται για υπόδικους και όχι θεατές ενός τελικού κυπέλλου.

Κατα μια άλλη ανάγνωση μπορεί να πρόκειται για βαριά νοσούντα άτομα μιας και στο γήπεδο των 70.000 άδειων καθισμάτων θα βρίσκονται περισσότεροι από 30 γιατροί, για τις ανάγκες των “θεατών” του τελικού.
Στο δια ταύτα όμως όλα αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας που κάθε φορά καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ξεπεράσει τα αρνητικά της ρεκόρ με νέα περισσότερο αρνητικά.
Το ποδόσφαιρο είναι γιορτή. Όλοι παρακολουθήσαμε την μαγεία του και τις συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει με τους δύο ημιτελικούς του Champion League και του Europa Cup, χωρίς να ανοίξει μύτη.
Γιατί όπου υπάρχει σοβαρή πολιτεία που σέβεται τον εαυτό της, παρεμβαίνει και με βάση την νομιμότητα παίρνει αποφάσεις που αποκαθιστούν την τάξη, μακρυά από πολιτικές σκοπιμότητες, κομματικά συμφέροντα, ιδιοτέλειες και κάθε γάγγραινα που μολύνει τον βασιλιά των σπορ.
Παντού, εκτός από την χώρα μας. Δεν έχει αξία να μιλάμε για θεσμικό ποδοσφαιρικό γεγονός, όπως είναι ένας τελικός Κυπέλλου Ελλάδος, και να μην γίνεται αυτός γιορτή. Δεν μπορεί η Ελληνική Ομοσπονδία να είναι πάντα υπό το κράτος των λίγων και όχι των πολλών. Να μην είναι με την ουσία που μόνο στον αγωνιστικό χώρο και για 90′ ή 120′ μπορεί να κριθεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, και να είναι αγκυλωμένη στις ορέξεις των ποδοσφαιρικών παραγόντων.
Καλοί οι οπαδοί και ίσως καλύτεροι οι φίλαθλοι, αλλά η πλειοψηφία των οπαδών ειναι η ζωή και η ανάσα της “στρογγυλής θεάς”. Το ποδόσφαιρο τρέφεται από την παρουσία των οπαδών, αυτών όμως που αγαπούν το ποδόσφαιρο και είναι “ερωτευμένοι” με την ομάδα τους, και αυτοί είναι η συντριπτική πλειοψηφία. Δεν μπορεί λοιπόν για τους “λίγους” να αποκλείουμε τους πολλούς.
Μέτρα μπορούν να υπάρξουν, νόμοι υπάρχουν, ας εφαρμοστούν λοιπόν έστω και μια φορά αδιαφορώντας αν πρόκειται για τον μεγαλύτερο ή τον μικρότερο ποδοσφαιρικό σύλλογο της χώρας, αλλά με την δικαιοσύνη να είναι στη πιο τυφλή της στιγμή και όχι με βοηθήματα πολιτικά ή κομματικά ή επιχειρηματικά.
Τέτοιοι τελικοί κυπέλλου και μάλιστα στην Ελλάδα δεν έχουν θέση. Η λέξη ίσως ντροπή να μην μπορεί να περιγράψει αυτά που συμβαίνουν πριν από έναν τελικό για λίγους.
Για την αγωνιστική πλευρά του αποψινού τελικού θα μιλήσουν οι φυσικοί του πρωταγωνιστές, που είναι οι ποδοσφαιριστές των δύο αντιπάλων. Ευχόμαστε αυτοί τουλάχιστον να αποδείξουν ότι το ποδόσφαιρο είναι αυτονόητο σε κάθε αναμέτρηση και όχι ζητούμενο.
