Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ «ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ»

Ο «παρατηρητής» χρησιμοποιείται σαν όρος για να δηλώσουμε την ικανότητα που μπορεί να αναπτύξει ο άνθρωπος ώστε να παρατηρεί τις καταστάσεις που βιώνει και τα συναισθήματα που νιώθει , με αντικειμενική ματιά.

Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να κατανοήσουμε καταστάσεις , να σκεφτούμε αντικειμενικά και να πάρουμε πιο ψύχραιμες και σωστές αποφάσεις , χωρίς να εμπλέκουμε πολλές φορές με λανθασμένο τρόπο το συναίσθημά μας. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να απο-ταυτιζόμαστε από την οποιαδήποτε κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Δεν αξιολογούμε την κατάσταση , ούτε έχουμε επικριτική διάθεση.

Για να κατανοήσουμε τον εαυτό μας, πρέπει να τον παρατηρούμε. Με το πέρασμα των χρόνων, το μόνο σίγουρο είναι ότι ο εαυτός μας αλλάζει. Ο εαυτός μας βρίσκεται σε μία συνεχή κίνηση , σε μία αλλαγή που βοηθάει στην εξέλιξή του. Μέσα από την αλλαγή υπάρχει και εξελίσσεται, είναι ζωντανός. Παρατηρώντας τις αντιδράσεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματά μου,γίνομαι πιο ελεύθερος επειδή δεν ταυτίζομαι με αυτά.

Κάνοντας τον παρατηρητή απέναντι στον εαυτό μου και τις καταστάσεις που βιώνω και επειδή δεν ταυτίζομαι, διαπιστώνω ότι μου παρουσιάζονται καινούριες επιλογές. Κάνοντας τις σωστές επιλογές για μένα, γίνομαι πιο ευτυχισμένος.

Είναι πολύ σημαντικό να γίνουμε παρατηρητές του εαυτού μας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το σώμα μας πάντα μας «μιλάει» για τα συναισθήματα που νιώθουμε, τις καταστάσεις που βιώνουμε και τις αλλαγές που χρειάζεται να κάνουμε. Το σώμα μας φέρνει στην  επιφάνεια αυτά που νιώθει και χρειάζεται η ψυχή μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να το ακούσουμε.

Για τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΠέΖο: 

Ειρήνη Κοκκίνου