Η Γυναίκα στην Πολιτική

Τελικά τα πράγματα αλλάζουν στην χώρα μας;

Σε παγκόσμιο επίπεδο ναι. Ειδικά την τελευταία δεκαετία το ποσοστό των γυναικών σε πρωθυπουργικές ή προεδρικές θέσεις έχει αυξηθεί ευχάριστα, αλλά παραμένουν να είναι σημαντικά λιγότερες από αυτές των ανδρών.

Στην Ελλάδα έχουμε ακόμα και σήμερα την κυβέρνηση με τις λιγότερες γυναίκες σε κυβερνητικές θέσεις. Αν και το 51% του πληθυσμού είναι γυναίκες, είναι απορίας άξιο, γιατί αυτό δεν αντικατοπτρίζεται στην πολιτική ζωή. Και οι απαντήσεις προέρχονται από δεκαετίες πριν, όταν ακόμη η ενασχόληση των γυναικών με τα κοινά φάνταζε ως ένα όνειρο.

Η παροχή δικαιώματος ψήφου των γυναικών στην Ελλάδα ξεκίνησε πολλές δεκαετίες πριν, το 1930. Λίγες μόνο γυναίκες είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και όχι του εκλέγεσθαι. Με προεδρικό διάταγμα το 1930 μπορούσαν να ψηφίζουν οι γυναίκες μόνο σε δημοτικές εκλογές. Αποκλείονταν εκείνες που δεν είχαν τελειώσει το δημοτικό και όσες ήταν κάτω των 30 ετών. Έτσι ακόμα και τότε αποκλείονταν από το δικαίωμα ψήφου, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του ενηλίκου γυναικείου πληθυσμού. Υπάρχει μια μεγάλη ιστορία πίσω από τα πολιτικά δικαιώματα που δόθηκαν στις γυναίκες. Μέχρι μερικές δεκαετίες πριν, σε ευρωπαϊκές χώρες -όπως και στην Ελλάδα- οι γυναίκες δεν κατείχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα, με κυριότερο αυτό της ψήφου.

Αυτό αναδεικνύεται στην παράσταση, «Εσύ τι θα φορέσεις;», που θα παρακολουθήσουμε με τεράστιο ενδιαφέρον στις 19 Φλεβάρη στο θέατρο ΙΖΟΛΑ σε συνδιοργάνωση του Δήμου Καλλιθέας και του Πολιτιστικού Συλλόγου ΠέΖΟ.

Η γυναίκα που αγωνίστηκε, που έγινε ήρωας, που έδωσε την ζωή της για την πατρίδα δεν θάλαμε να φορέσει την ενδυμασία του πολιτικού αλλά να συνεχίσει να φοράει την ενδυμασία της μάνας, της νοικοκυράς και της αγωνίστριας στην πρώτη γραμμή όποτε ο τόπος το είχε ανάγκη.

Αλλά να αποφασίζει στην διοίκηση, όχι.

Συνεχίζουμε από το μακρινό 1930. Μετά από δύο δεκαετίες, το 1952, δόθηκαν σε όλες τις Ελληνίδες τα πλήρη πολιτικά τους δικαιώματα, αλλά ο νόμος θα είχε ισχύ στις βουλευτικές εκλογές, του Φεβρουάριου του 1956. Τότε, μόνο δύο γυναίκες κατάφεραν να μπουν στη Βουλή, αν και οι υποψήφιες ήταν πολύ περισσότερες. Ίσως να βοήθησε και τότε η ριζωμένη στη πολιτική, οικογενειοκρατία. Έτσι συμμετέχουν πολύ λίγες διστακτικά και αυτές που προέρχονταν από πολιτική οικογένεια και ήταν χήρες πολιτικών. Η πολιτική ήταν και παρέμεινε ανδρική συνήθεια.

Σήμερα μετά τις εκλογές του 2019 από τους 300 βουλευτές, οι γυναίκες είναι μόνο 62. Το λάθος επιχείρημα, είναι πως οι γυναίκες δεν θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική. Είναι, όμως, η θέση των γυναικών στην Ελλάδα τέτοιου επίπεδου ώστε να επιτρέπει την εξέλιξη τους στην πολιτική; Με μια λέξη ΟΧΙ.

Περισσότερο άνεργες, περισσότερο φτωχές, με έξαρση της έμφυλης βίας και των γυναικοκτονιών. Αυτό είναι το πορτραίτο της θέσης της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία του 2022.

Εργασία 

Το 2020 περισσότερο του 40% των γυναικών ηλικίας 25-35 ήταν άνεργες. Οι εργοδότες δεν προτιμούν τις γυναίκες σε αυτή την ηλικία γιατί θα κοστίσουν περισσότερο σε περίπτωση κύησης.

Παράλληλα,οι νέες γυναίκες εγκαταλείπουν την εργασία τους λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων δηλαδή για το μεγάλωμα των παιδιών. Και άλλη μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη για τη θέση της γυναίκας στην οικογένεια.Και όλα αυτά σήμερα.

Αυτά τα δεδομένα δημιουργούν από μόνα τους την ανάγκη ύπαρξης πολιτικής εκπροσώπησης των γυναικών στον πολιτικό βίο της χώρας. Το οξύμωρο όμως είναι ότι συνεχίζουμε στην Ελλάδα να κάνουμε το αντίθετο….

Για τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΠέΖΟ:

Ντάβαρης Παναγιώτης