«Γυναικοκτονίες» η κορυφή του παγόβουνου.
Γυναικοκτονία μια λέξη που σημαίνει τον βίαιο θάνατο μιας γυναίκας ή ενός κοριτσιού λόγω του φύλου. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε ,κατά μέσο όρο,μια γυναικοκτονία κάθε είκοσι ημέρες. Ένας αριθμός που σαφώς δεν μας τιμά σαν πολιτισμένους ανθρώπους. Η γυναικοκτονία όμως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, Οι γυναίκες που είναι θύματα βίας, λόγω του φύλου τους , είναι πολλαπλάσιες.
Η βία αυτή έχει πολύ βαθιά κοινωνικά πρότυπα , που αν και στις μέρες μας έχουν ατονήσει, συνεχίζουν να ισχύουν σε έναν βαθμό. Στην προηγμένη Ευρώπη μόλις στα τέλη του 19ου , αρχές του 20ου αιώνα εμφανίστηκαν οι Σουφραζέτες , στην Αγγλία, διεκδικώντας για πρώτη φορά τα δικαιώματα των γυναικών. Από τότε έχουν γίνει αρκετά σε νομικό και πολιτικό επίπεδο, από τα Ευρωπαϊκά κυρίως κράτη, αλλά όχι αρκετά στην αλλαγή νοοτροπίας κάποιων ανθρώπων που συνεχίζουν να βλέπουν την γυναίκα αλλιώς. Καλό θα ήταν να μην αναφερθούμε σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής αλλά και σε κοινωνικές ομάδες που ζουν στην Ευρώπη.
Ας δούμε μερικά από τα κοινωνικά πρότυπα που διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση:
Η κόρη του πατρικού και μητρικού πρότυπου…
Η κυρία του κυρίου…
Η υπάλληλος της προσεγμένης εμφάνισης…
Η νοικοκυρά των χιλιάδων καθημερινών υποχρεώσεων…
Η νοικοκυρά των χιλιάδων καθημερινών υποχρεώσεων…
Η ερωτική σύντροφος των συμβιβασμών…
Η ηρωίδα της θυσίας και του αγώνα…
Η νύφη της προίκας…Η γυναίκα των σχολιασμών της γειτονιάς…
Εκατό και πλέον άνθρωποι, μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου ΠέΖΟ, του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Ποντίων Αθήνας – ΚΟΠΑ και του Συλλόγου Γονέων του 26ου Δημοτικού Καλλιθέας, κινητοποιούνται για που συμμετέχουν στην παράσταση «Εσύ τι θα φορέσεις;».
Μια παράσταση, που δραματοποιεί τους ρόλους και χορεύει τις εικόνες, στέλνοντας έτσι το δικό της μήνυμα για το ρούχο που φορά η κοινωνία μας στις γυναίκες.
Μια παράσταση, που πιστεύει, πως έχει φτάσει ο καιρός να ακούσουμε τι θέλουν αυτές να φορέσουν.
Για τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΠέΖΟ:
Δέδες Τσούκας
