Αποκλειστικό Ρεπορτάζ – ΠέΖΟ ΘΕΑΤΡΟ!

Ναι, είναι γεγονός, καταφέραμε να μπούμε στα άδυτα των πρωταγωνιστών της παράστασης και να μιλήσουμε μαζί τους! Είναι κάτι περίεργοι τύποι, που κάνουν θέατρο, πίνουν καφεδάκια και συνομιλούν ώρες στο viber, όταν δεν έχουν πρόβες. Τέλος όμως τα gossip, πίσω στο ρεπορτάζ.. Βρεθήκαμε λοιπόν, στα παρασκήνια σε μία από τις τελικές πρόβες της παράστασης Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη, που θα απολαύσουμε στις 25 και 26 Ιουνίου στις 20.30 στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας, λίγο πριν δηλαδή οι πρωταγωνιστές και οι συντελεστές, μας  εντυπωσιάσουν  πάνω στη σκηνή.

Όλοι τους, ηθοποιοί και σκηνοθέτες έδωσαν το δικό τους προσωπικό  στίγμα για το έργο που ετοίμασαν, μέσα από μια λέξη, μια φράση από το σενάριο που ο καθένας αποδίδει μέσα από τον ρόλο του και μια πρόταση για όλη την ομάδα. Η διάθεση όλης της ομάδας και τα συναισθήματα που επικρατούν συνοψίζονται στην πιο δυνατή λέξη «Αγάπη».

Ας τους γνωρίσουμε λοιπόν, το casting αναφέρεται με αλφαβητική σειρά:

Θεολογία Γεωργίου: Για την παράσταση χρησιμοποιεί μια φράση από το έργο: «Είθε οι αθάνατοι Θεοί να μας βοηθήσουν να φέρουμε σε πέρας αυτήν την παράσταση». Ενώ η ατάκα, που πιστεύει από τον ρόλο της είναι : «Οι ηγέτες τους οποίους η πολιτεία εμπιστεύεται την τύχη μας είναι και ανάξιοι και ανίκανοι». Σχετικά με την ομάδα, λέει, πως είναι η πρώτη ομάδα σ’ όλη της τη ζωή, που την κάνει να αισθάνεται τόσο όμορφα.

Μαρίνα Γιατρά: Τρέλα κι αγάπη για την παράσταση και προσποιούμενη την αθώα περιστερά, απαγγέλει: «Πού να ξέρω εγώ; Je ne sais pas. Δεν έχω ιδέα». Όσον αφορά στην ομάδα, νοιώθει αδέλφια όλα τα παιδιά, γιατί έχουν δεθεί πάρα πολύ και υπάρχει αγάπη, σεβασμός και βοήθεια πολλή.

Πένυ Κούτρα: «Καταπληκτική!» η παράσταση  και με το ύφος του ρόλου που υποδύεται μας λέει «τι φωνάζεις; Εγώ δε ζήτησα να πιώ…ζήτησα;» ενώ μας εξέφρασε πόσο τέλεια περνάνε όλοι μαζί σε αυτή την υπέροχη ομάδα δημιουργώντας κάτι ωραίο.

Καίτη Κυπαρίσση: Δεν διαχωρίζει την ομάδα από την παράσταση κι αναφέρει, πως η γνωριμία στοιχείων του χαρακτήρα κάθε μέλους, της ξύπνησαν πάρα πολύ ωραία συναισθήματα. Μετά από αυτά η αγαπημένη της ατάκα, δενθα μπορούσε να ήταν άλλη παρά : «Παρεΐτσα όλοι μαζί»

Ντόρις Μουτζούρη: Η παράσταση είναι χαρά, γέλιο, παρέα. Αγαπά να λέει την ατάκα της και γεμίζει το στόμα της με μια μόνη λέξη που η ίδια κάνει να φαίνεται τόσο αστεία : «Τα χοντροπάπουτσα». Περιγράφει την ομάδα με ρήματα σε πρώτο πρόσωπο πληθυντικού και τελειώνει λέγοντας, πως αφήνει την πιο γλυκιά, την πιο ζεστή, την πιο τρυφερή αίσθηση.

Κωνσταντίνα Μπαντόλια: «Φανταστική!» είναι η έκφραση που έρχεται πρώτη  στη σκέψη, ενώ μας λέει ότι η αντίφαση, λόγω φύσης, που δημιουργεί ο ρόλος έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Με τη φράση «μόνο με τα ψεύτικα γένια έχουμε μία ελπίδα να ξεγελάσουμε τους άντρες» μας τονίζει τη διαχρονικότητα των προβλημάτων μεταξύ των δύο φύλων. Για την ομάδα τόνισε πόσο καταπληκτικά πέρασαν όλο αυτό το χρονικό διάστημα.

Ρίτα Πολυχρονίου: Πολλή αγάπη κι  ωραία ομάδα σε δύσκολο έργο όπως μας είπε και η ατάκα με δυναμική που μας μετέφερε «…τσουτσού να θες να πιάσεις, φίδι να ‘ναι» μας δίνει σαφή εικόνα για το τι θα δούμε. Επίσης για την ομάδα μας είπε χαρακτηριστικά, πως λίγες ομάδες ¨δένουν σαν την δική μας ομάδα.

Πέγκυ Σπυροπούλου: Γέλιο πολύ η παράσταση και παίρνοντας το ανάλογο ύφος ερμηνεύει την ατάκα της «Μα δεν βλέπεις πώς είμαι; σαν ξερό χταπόδι!». Στηρίζοντας αυτό που πιστεύει για την ομάδα με πολλά επιχειρήματα, καταλήγει λέγοντας, πως είναι μια ομάδα δυνατή, αλλά αποπνέει και μια ηρεμία. Δεν ξέρει πώς γίνεται αυτό, ίσως ο τρόπος να είναι μαγικός!

Ανδρέας Καράμπελας: Τρέλα!!! Και με μια φράση  του έργου… «η πόρτα που ψάχνω εγώ γιαγιάκα είναι στενή, η δική σου είναι διπλόφαρδη», μας προϊδεάζει για αυτό που θα δούμε. Παράλληλα μας εκφράζει την αγάπη του για την ομάδα και την ανυπομονησία που έχει κάθε φορά  να βρεθούν  μιας και το δέσιμο όσο περνά ο καιρός είναι πιο δυνατό.

Γιάννης Κλαδάκης: «Χαιρόμαστε όλοι το τόλμημα». Μπορεί να μην ταυτίζεται με τον ρόλο ενός καιροσκόπου ο ίδιος, όπως μας είπε, αλλά όταν τίθεται το ερώτημα «…από δω και στο εξής  οι γυναίκες θα ασκούν την εξουσία;» η απάντηση «ακριβώς! OHHH Yes!» μας θυμίζει ατάκα ελληνικού κινηματογράφου. Επίσης μας εξέφρασε το δυνατό δέσιμο της ομάδας μέρα με τη μέρα και πόσο πολύ γελούν μεταξύ τους.

Παναγιώτης Ντάβαρης:  «Αφασία, είμαστε όλοι σε αφασία»! Και ποια ατάκα να διαλέξεις μέσα σε τόσες πολλές : «Κολοκύθια. Νομοταγείς είναι μόνο οι ηλίθιοι σήμερα καημένε μου….». Με την πρόταση και τη σιγουριά ότι αυτή ηομάδα θα συνεχίσει δυναμικά γιατί τα μέλη της αγαπιούνται και είναι φίλοι, μας υπόσχεται πολύ γέλιο για τώρα και για το μέλλον.

Δέδες Τσούκας:  Με μια λέξη, Πολύ ωραία!  Και με ατάκα «είναι κακό να είναι κάποιος νομοταγής;» μας εξηγεί  πως μια πολύ καλή και δυνατή ομάδα από διαφορετικούς ανθρώπους που ταίριαξαν,  έδωσε ένα ωραίο αποτέλεσμα με πολύ γέλιο. Και του χρόνου ξανά.

Δημήτρης Χωματάς: Μαγική παράσταση για μας, ελπίζω και για το κοινό, μας λέει και με τη συμβολική φράση «και που θα βρούμε τώρα ωραίο και καθαρό μέρος να το χ@σουμε;» μας δίνει μια εικόνα του ρόλου του. Μας επιβεβαιώνει τη συνοχή καιτην ψυχοθεραπευτική δυναμική της ομάδας και προτρέπει όποιον θέλει να το δοκιμάσει.

Για το τέλος, αφήσαμε τους δύο σκηνοθέτες του έργου την Καλλιόπη Κερκύρα & τον Σωτήρη Καρκαλάτο, οι οποίοι απαγγέλουν την ίδια ατάκα: «…και ποιος φταίει για όλα αυτά; Εσύ λαέ των Αθηνών, κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ…», Ενώ για το έργο, που σκηνοθετούν λένε, πως είναι μια πολύ ωραία κριτική, για την τότε εποχή, για την πολιτική και τον τρόπο, που οι πολιτικοί ασκούν εξουσία και πώς λαμβάνουν και συμμετέχουν σ’ αυτόν οι πολίτες. Οι Εκκλησιάζουσες είναι ένα έργο φεμινιστικό και ο Αριστοφάνης είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Τέλος για την ομάδα, ο Σωτήρης την χαρακτηρίζει ταλαντούχα με μεγάλες δυνατότητες, που θα τις δείξει στην παράσταση, ενώ η Καλλιόπη μιλά με συναίσθημα, λέγοντας συγκινημένη : «Τους αγαπώ όλους πάρα πολύ»!

Επηρεασμένες κι εμείς από τον ενθουσιασμό και το συναίσθημα, που υπάρχει σε όλες τις συνεντεύξεις, βάζουμε μια άνω τελεία στο ρεπορτάζ μας, που πιθανόν να συνεχιστεί με τις εντυπώσεις της παράστασης, εάν προλάβουμε τους ηθοποιούς μας, πριν να καβαλήσουν τα καλάμια τους κι αρχίσουν να τρέχουν… και ποιος τους πιάνει;

Για τον Πολιτιστικό Σύλλογο ΠέΖΟ:

Στέλλα Γεωργίου & Φωτεινή Χαλαστάνη

Επιμέλεια δημοσίευσης: Παναγιώτης Ντάβαρης