Ο Ματθαίος Μαρουκάκης μιλάει για όλους και για όλα
Ο Ματθαίος Μαρουκάκης μιλάει στο sport-fm.gr, για την καριέρα του, για την απόφαση του να σταματήσει το ποδόσφαιρο, για την Καλλιθέα και για την πρόταση που είχε από την ΑΕΚ.
Στα 32 του ο Ματθαίος Μαρουκάκης αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του, μετά από 14 χρόνια καριέρας, φορώντας τη φανέλα της ομάδας που αγάπησε και από την οποία ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα, της Καλλιθέας.
Ο ίδιος μίλησε στο sport-fm.gr και στον Κωνσταντίνο Μωυσιάδη, για το ξεκίνημα της καριέρας του στην Καλλιθέα, για την σχέση που είχε με τον τότε πρόεδρο Νίκο Σαλευρή, για το πέρασμα του από Πανιώνιο, Λάρισα και Παναχαϊκή, αλλά και για την πρόταση που του είχε γίνει από την ΑΕΚ το 2013.
Αρχικά να πούμε ότι ξεκίνησες την επαγγελματική καριέρα σου από την Καλλιθέα;
«Ακριβώς, ξεκίνησα όταν ήρθα στην Αθήνα πρέπει να ήμουν σε ηλικία 17,5. Έμεινα για έναν χρόνο στην ομάδα νέων της Καλλιθέας και μετά έκατσα για πέντε χρόνια στην επαγγελματική καριέρα μου».
Πώς ένιωσες εκείνη την στιγμή, σαν ένα παιδί 18 χρονών που έχει έρθει μόνο του στην Αθήνα;
«Πολλοί πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο είναι εύκολο επειδή είναι χόμπι, αλλά δεν είναι η αλήθεια αυτή. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, ειδικά όταν ένα παιδί από την επαρχία έρχεται στην Αθήνα, δεν έχει ξαναζήσει τέτοια πράγματα. Πίεση πολλή, άγχος πολύ και θέλει και πολλές θυσίες να κάνεις για να παίξεις, από το επίπεδο που ήσουν στο πιο ψηλό. Πιστεύω πως εντάξει, δεν τα έκανα και όλα σωστά, μπορούσα να κάνω καλύτερα πράγματα, αλλά θεωρώ ότι είχα μια αξιοπρεπή καριέρα»
Όταν λες ότι δεν τα έκανες όλα σωστά;
«Πώς να το εξηγήσω, θα μπορούσα να παίξω και σε πιο ψηλό επίπεδο. Δεν είχα και του γονείς μου κοντά, όταν έχεις λίγο τη δόξα σαν παιδί παίρνουν τα μυαλά σου αέρα, δεν είσαι πολύ ταπεινός από την αρχή. Όσο μεγαλώνεις το καταλαβαίνεις, αλλά μετά έχουν περάσει τα χρόνια».
Για την προεδρία Σαλευρή στην Καλλιθέα και την σχέση σας;
«Με είχε σαν παιδί του. Ήμουν από μικρός και τα έζησα όλα μαζί του. Είχαμε λύπες που πέφταμε, μετά ξανανεβήκαμε, κοντέψαμε να ανέβουμε και στην Α’ Εθνική και δεν τα καταφέραμε. Για έναν βαθμό ανέβηκε ο Πλατανιάς, είχαμε πάρα πολλές συγκινήσεις μαζί».
Τελικά πάτησες τα γήπεδα της Α’ Εθνικής, όταν πήγες στον Πανιώνιο το 2013;
«Ακριβώς, πήγα στον Πανιώνιο. Είχα παίξει σε τέσσερα παιχνίδια»
Σου έχει μείνει κάτι από αυτά τα παιχνίδια;
«Ναι θυμάμαι ένα δοκάρι που είχα μέσα στα Γιάννενα, γιατί ήθελα να βάλω ένα γκολ στην Α’ Εθνική. Ευτυχώς το έβαλα με την Λάρισα.
Είχες σαν στόχο κάποια από τις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας:
«Πριν φύγω από την Καλλιθέα, ο Σαλευρής μου είχε ξαναζητήσει να μείνω και για την επόμενη χρονιά, απλά ήθελα να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα και να πάω Α’ Εθνική. Τότε είχε έρθει ο Στέλιος Μανωλάς που ήταν στην ΑΕΚ, αλλά ήταν η χρονιά που είχε πέσει στην Γ’ Εθνική και του είχα πει ότι θέλω να πάω στην Α’ Εθνική να δω πώς είναι. Ωστόσο την πρώτη μου επαγγελματική χρονιά που έκανα πολύ καλή χρονιά, με είχε ζητήσει και ο Αστέρας Τρίπολης και ο Πανιώνιος τότε επί Τσακίρη. Απλά τότε οι πιτσιρικάδες έκαναν πενταετές συμβόλαιο και ήταν αρκετά δύσκολο να φύγεις, αν δεν έχει συμπληρώσει τα χρόνια».
Έχεις κάποια συμπάθεια σε κάποια από αυτές τις ομάδες;
Συμπάθεια έχω στην Καλλιθέα γιατί ξεκίνησα από μικρός, έχω παίξει κοντά δέκα χρόνια από τα δεκαπέντε που έπαιξα ποδόσφαιρο, από εδώ ξεκίνησα και εδώ τελείωσα. Βέβαια έζησα τρομερά καλάκαλά στην Λάρισα που ανεβήκαμε. Εκεί πέρασα μαγικά, γιατί ήταν η ομάδα μεγάλη. Είχαμε 12 με 13 χιλιάδες κόσμο σε κάθε παιχνίδι, ήμουν πρώτος σκόρερ της ομάδας, ανεβήκαμε κατηγορία, εκεί πέρασα τέλεια μπορώ να πω».
Για την Παναχαϊκή:
«Στην Παναχαϊκή έκανα τρομερή χρονιά, ήταν δύο χρονιές με Παναχαϊκή και Λάρισα, έβαλα 14-15 γκολ. Εκείνη την χρονιά είχαμε βγει δεύτεροι πίσω από την ΑΕΚ».
Πώς έγινε η επιλογή να επιστρέψεις στην Καλλιθέα, ήταν και λόγω της αγάπης που είπες και πριν;
«Και λόγω της αγάπης και είχα και κάποιους ανθρώπους που με ήξεραν από παλιά και τους ήξερα και εγώ, επειδή ήταν τότε στην Γ΄ Εθνική με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν έλα να την ανεβάσουμε όλοι μαζί. Γι’ αυτό επέστρεψα».
Η Καλλιθέα έκανε φοβερή χρονιά στην Super League 2, μένει η πίκρα που δεν καταφέρατε να φτάσετε στην άνοδο;
«Σίγουρα, άμα τα βάλεις κάτω τα παιχνίδια σίγουρα σου αφήνει μια πικρία, ήταν πολύ οριακά. Θεωρώ ότι κάποια παιχνίδια μπορούσαμε να τα πάρουμε, τα χάσαμε λόγο ατυχίας, που σίγουρα μετά ο Λεβαδειακός θα είχε πιο πολύ άγχος. Πάντως θεωρώ ότι είναι μια πολύ καλή χρονιά, γιατί είναι μια καινούρια ομάδα, ξεκίνησε από το μηδέν, καινούρια διοίκηση, όλοι οι παίκτες καινούριοι. Ήταν πάρα πολύ πετυχημένη η χρονιά».
Αν ήταν διαφορετικό το format για την άνοδο, η Καλλιθέα θα ήταν μέσα στις ομάδες που θα ανέβαιναν;
«Σίγουρα. Τώρα είναι κοντά στις 40 ομάδες και βγαίνει ο πρώτος με τον πρώτο και ένας από αυτούς δεν ανεβαίνει παίζει μπαράζ. Δηλαδή παλεύεις όλη την χρονιά να βγεις πρώτος και δίνεις μπαράζ για να ανέβεις. Πρέπει να το αλλάξουν κατά την γνώμη μου. Είναι πάρα πολλά τα παιχνίδια, τραβάει πολύ και ειδικά αυτό που έγινε φέτος να παίζουμε κάθε Τετάρτη-Κυριακή, ήταν πολύ κουραστικό».
Ποια είναι τα σχέδια σου για την συνέχεια;
«Δεν έχω κάνει κάποια σχέδια. Το πήρα απόφαση φέτος γιατί έχω και τα δύο παιδάκια, ήθελα να φύγω να πάω να ηρεμήσω στην Λήμνο. Τώρα το ποδόσφαιρο, μπορεί να το λέω ότι σταματάω, αλλά όσο και να το πεις δεν μπορείς να το νιώσεις. Όταν επί 15 χρόνια κάνεις κάτι σε καθημερινή βάση, αποδυτήρια, ξενοδοχεία, Σαββατοκύριακα, συμπαίκτες… είναι πολύ δύσκολο. Τώρα που έπαιξα το τελευταίο μου παιχνίδι, σιγά-σιγά αρχίζω και το συνειδητοποιώ, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο. Απλά νομίζω ότι την έχω πάρει την απόφαση, το έχω δεχτεί μέσα μου. Ο πρώτος λόγος είναι, ότι έχει αλλάξει το ποδόσφαιρο, το έχω μάθει αλλιώς και εγώ, θέλω να φύγω με ψηλά το κεφάλι. Δεν θέλω να γυρνάω ξανά πίσω κατηγορίες, θέλω να πάω να ηρεμήσω στο νησί με την οικογένεια μου. Έχω κάποιες δουλειές εκεί πέρα, υγεία να έχουμε και όλα καλά θα πάνε».
Αναδημοσίευση από SPORT FM
